سخنرانی در جمع مسئولان کشور (تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای خامنه ای)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 17 مهر 1360 / 10 ذی الحجه 1401‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: مقایسۀ نظام اسلامی با سایر حکومتها ـ توصیه به کشورها و ملتهای اسلامی ‏

‏‏مناسبت: عید سعید قربان ـ تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای خامنه ای‏

‏‏حضار: خامنه ای، سید علی ـ مقامات کشوری و لشکری‏‎[1]‎

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏مقایسۀ نظام اسلامی با سایر حکومتها‏

‏‏     ‏‏ما قبل از هر چیز، همگی باید از خداوند تعالی تشکر کنیم که ملت ما را توفیق این‏‎ ‎‏خدمتگزاری های به اسلام را عطا فرموده است و از ملت تشکر کنیم که در همۀ مراحل،‏‎ ‎‏از قبل از انقلاب تا زمان انقلاب و تا پیروزی انقلاب، یکدل و یک جهت برای اقامۀ عدل‏‎ ‎‏اسلامی و برای دفع اشرار و رژیمهای فاسد و اقامۀ رژیم جمهوری اسلامی، کوشش‏‎ ‎‏کردند و از زمانی که بپا خاستند تاکنون در صحنه بوده اند و با تمام توان خود و بذل مال و‏‎ ‎‏جان و فرزند و خاندان، برای پیدا شدن عدل الهی و مستقر شدن احکام آسمانی کوشا‏‎ ‎‏بوده اند و در صحنه الآن هم بیش از پیش حاضرند. و دلیل اینکه بیش از پیش است این‏‎ ‎‏مراتب آرا در رؤسای جمهوری است که هر کدام از دیگری بالاتر ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏ و این رأی‏‎ ‎‏اخیر رأیی است که من گمان نمی کنم در دنیا سابقه داشته باشد که به اینطور، بدون اینکه‏‎ ‎‏تبلیغات دامنه داری شده باشد، با فرصت کم و بدون اینکه یک خوف یا طمعی در کار‏
‏‎[[page 281]]‎‏باشد، همۀ قشرهای ملت از مراجع بزرگ اسلام و علمای اعلام بلاد و قشرهای دیگر‏‎ ‎‏مستضعف و بپاخاسته به پای صندوقها رفته اند و رأی خودشان را داده اند؛ یعنی، رأی به‏‎ ‎‏اسلام.‏

‏‏     ما مرهون این زحمات و این خدمات هستیم. همۀ ما و همۀ آقایانی که حاضر هستند،‏‎ ‎‏چه کشوری و چه لشکری، همۀ ما مرهون زحمات این ملت هستیم. این ملت، ما را از‏‎ ‎‏انزوا بیرون آورد و این ملت دست همۀ شما را گرفت و از حبسها بیرون کشید و دست‏‎ ‎‏جور ستمکاران را از سر این کشور قطع کرد. خداوند ان شاءالله ، این ملت را پایدار و این‏‎ ‎‏اشخاصی ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ که برای اسلام در جبهه ها و پشت جبهه ها زحمت می کشند سعادتمند و‏‎ ‎‏پیروز فرماید. تمام این مسائل برای این است، که اولاً، اسلام ایدۀ ما و شما و ملت است و‏‎ ‎‏ثانیاً، ملت همراه است با دولت، با ارتش، با مجلس، با قوۀ قضائیه و سایر ارگانهایی که‏‎ ‎‏هست؛ ملت در صحنه است. همان طوری که پیروزی برای حضور ملت در صحنه بود،‏‎ ‎‏ادامۀ پیروزی هم همین معنا را دارد.‏

‏‏     و شما مقایسه کنید مابین این کشور و کشورهای دیگر ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ از قبیل کشور مصر، عراق‏‎ ‎‏و سایر کشورهای نظیر آنها و کشورهای بزرگی که در پس اینجا واقع شده اند و هدایت‏‎ ‎‏می کنند آن نوکرهای خودشان ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ برای به دست آوردن قدرت. مقایسه کنید، ببینید‏‎ ‎‏رئیس جمهوری شهید می شود در ایران، هیچ اتفاقی نمی افتد، دنبال او و بعد از مدت‏‎ ‎‏کوتاه، یک رئیس جمهور به جای او می نشیند. رئیس جمهور فاسد در مصر کشته‏‎ ‎‏می شود،‏‎[2]‎‏ مصر به هم می خورد! اعلام حکومت نظامی ‏‏[‏‏می شود‏‏]‏‏ یک سال. فرق مابین‏‎ ‎‏اینجا و آنجا و این رئیس جمهور با آن رئیس جمهور این است که اینجا اتکا به اسلام است‏‎ ‎‏و همۀ ملت زیر پرچم اسلام قیام کردند و رئیس جمهور ‏‏[‏‏هم‏‏]‏‏ شهید بشود، ملت در صحنه‏‎ ‎‏است و به جای او، یکی دیگر را اقامه می کند. و آنجا پشتوانه تفنگ است و مسلسل است‏‎ ‎‏و قوای نظامی است و از ملت جدا و ملت از آنها جدا. اتکال این ملت به خداست و اتکال‏
‏‎[[page 282]]‎‏دولت مصر و عراق به اروپا و امریکا و شوروی است. ملتها اینجا در صحنه هستند و ملتها‏‎ ‎‏آنجا در خارج صحنه. از این جهت است که با کشته شدن رئیس جمهور در اینجا، هیچ‏‎ ‎‏اتفاقی نمی افتد که دنبالۀ کشتن رئیس جمهور باشد و در آنجا، همچو به هم می خورد که‏‎ ‎‏برای تشییع جنازۀ نامبارک او نمی گذارند ‏‏[‏‏کسی شرکت کند؛‏‏]‏‏ باید جواز داشته باشند،‏‎ ‎‏نمی توانند تشییع جنازه کنند. برای چه؟ برای اینکه ملت مخالف آنهاست.‏

‏‏توصیۀ کشورهای اسلامی به اتکال بر خدا‏

‏‏     ‏‏و از اینجا باید به همۀ کشورهای اسلامی تذکر بدهم و اخطار کنم که شماها در اشتباه‏‎ ‎‏هستید؛ شماها که اتکالتان را از خدا برداشته و به قدرتهای دنیوی مثل شوروی، مثل‏‎ ‎‏امریکا، اتکال پیدا کرده اید و ملتهای شما از شما متنفرند و لهذا، اگر یک روز سرنیزه را‏‎ ‎‏بردارید، نابود خواهید شد، شما به خود آیید و این رویه را ترک کنید. شما از ملت ایران و‏‎ ‎‏دولت ایران الگو بگیرید. ملت ایران الآن آرامش را در کشور ایجاد کرده است و خود‏‎ ‎‏آرامش را ایجاد می کند، بدون اتکال به یک قدرت دیگری. دولت هم اتکال از سرنیزه‏‎ ‎‏را برداشته و اتکال به خدا و به ملت کرده است. از این جهت، هیچ اتفاقی نمی افتد از کشته‏‎ ‎‏شدن و شهید شدن رئیس جمهور یا شهید شدن نخست وزیر. اینها برای این است که ما در‏‎ ‎‏زیر پرچم مبارک اسلام ‏‏[‏‏هستیم‏‏]‏‏ و اتکال به خدای تبارک و تعالی ‏‏[‏‏داریم‏‏]‏‏ و ملت ما‏‎ ‎‏وفادار به اسلام است. ملتهای اسلامی دیگر هم اتکالشان به خدا و اسلام است.‏

‏‏     دولتها کاری بکنند که جلب نظر ملت را بکنند. دولتها بناشان بر این نباشد که در سایۀ‏‎ ‎‏سرنیزه حکومت کنند. شما دولتهای اسلامی به اندازۀ محمدرضا، نه قدرت داشتید و نه‏‎ ‎‏پشتیبان. پشتیبان او همۀ قدرتهای عالَم بود. من آن وقتی که در پاریس بودم، فهمیدم که‏‎ ‎‏همه پشتیبان این آدم هستند. مع ذلک، این ملت که قیام کرده بود آن سرنیزه را شکست و‏‎ ‎‏آن مسلسلها را درهم کوبید و آن قدرتهای بزرگ را از ایران بیرون کرد و هر چه خواستند‏‎ ‎‏او را نگه دارند و دنبال او کارهای خودشان را انجام بدهند، نتوانستند؛ برای اینکه ایران‏‎ ‎‏متکل به خدا و متکل به قدرت خود بود. دولتهای وابسته به امریکا، وابسته به شوروی، که‏
‏‎[[page 283]]‎‏مخالف با نص قرآن است وابستگی آنها، بیایند بیدار بشوند؛ توجه کنند که عزت مال‏‎ ‎‏اسلام است. و اگر آنها دست بردارند از شیطنتهایی که به آنها تعلیم می دهند و برگردند به‏‎ ‎‏دامن ملتهای خودشان ـ اگر امکان برگشتن برایشان باشد ـ برگردند و به ملتهای خودشان‏‎ ‎‏بپیوندند تا محتاج به سرنیزه نباشند و محتاج به حکومت نظامی نباشند. شما دیدید که با‏‎ ‎‏این انقلاب عظیمی که در ایران واقع شد، یک روز حکومت نظامی اعلام نشد، یک روز‏‎ ‎‏وضع غیر عادی در هیچ جای این کشور اعلام نشد؛ برای اینکه حکومت نظامی برای‏‎ ‎‏سرکوبی ملت است و ما کسی را نداشتیم که از ملت جدا باشد و بخواهد ملت را سرکوب‏‎ ‎‏کند.‏

‏‏     اینکه صدام اینقدر بعد از به دام افتادن و کار غیر عقلایی کردن و روی تخیلاتی که به‏‎ ‎‏او تحمیل کرده بودند، به ایران حمله کرد و امروز می خواهد خودش را از این دام بیرون‏‎ ‎‏بکشد و هر روز یک جور، یک نحو یک توطئه انجام می دهد، یک روز با اسرائیل‏‎ ‎‏می سازد و یک جایی از کشور خودش را بمباران می کند، یک بنگاهی را بمباران می کند‏‎ ‎‏و به گردن ایران می گذارد و ایران را با اسرائیل موافق می داند، هم پیمان می داند؛ ایرانی که‏‎ ‎‏از قبل از انقلاب با اسرائیل مخالف بوده است و از اول انقلاب تاکنون همیشه مخالف‏‎ ‎‏بوده است و اعلام مخالفت کرده و همه چیز را به روی او و دوستان او بسته است، این‏‎ ‎‏ایران را می گوید مخالف با اسرائیل نیست، بلکه هم پیمان با اسرائیل است. خوب، این‏‎ ‎‏مرد چه داعی داشت که خودش را به این دام بیندازد تا محتاج به اینطور دروغهای‏‎ ‎‏شاخدار و اینطور توطئه ها بشود. و یک روز هم در کویت، یک عملی انجام می دهند و‏‎ ‎‏می گویند که این عمل را ایران انجام داده است.‏

‏‏     این کویت و سایر شیخ نشین ها تنبه پیدا بکنند به اینکه اینطور امور برای آنها صرفه‏‎ ‎‏ندارد. بدانند این معنا را که ابرقدرتها از شما استفاده می کنند و آن روزی که دیدند از شما‏‎ ‎‏استفاده حاصل نمی شود، تفالۀ شما را به دور می ریزند.‏

‏‏     ما دیدیم که قبل از اینکه سادات ساقط بشود، امریکا جانشین برای او معیّن می کرد.‏‎ ‎‏سادات باز زنده بود و داشت مثل حیوانات راه می رفت! لکن امریکا پیش بینی کرد که‏
‏‎[[page 284]]‎‏باید به جای او که باشد؛ آن نوکری که همۀ حیثیت خودش را به باد داد در خدمتگزاری به‏‎ ‎‏امریکا، آن روزی که کشته شد و آنطور بساط در مصر پیدا شد. این رئیس جمهور‏‎ ‎‏تحمیلی ثانی،‏‎[3]‎‏ که خیال دارد در مصر مثل آن حکومت کند و دربست خودش را در‏‎ ‎‏اختیار امریکا گذاشته است، قبل از اینکه به ریاست برسد، اعلام همبستگی خودش را با‏‎ ‎‏اسرائیل و امریکا کرده است. ندیده است که همان طوری که سلف طالحش‏‎[4]‎‏ به واسطۀ‏‎ ‎‏خشم ملت به جهنم واصل شد، همین عمل را با او هم خواهند کرد.‏

‏‏دعوت از ملت مصر و عراق برای قیام‏

‏‏     ‏‏ملت مصر باید این مطلب را بداند که اگر قیام کند برخلاف این توطئه ها، همان طوری‏‎ ‎‏که ایران قیام کرد، آنجا هم خواهد پیروز شد. ملت مصر از حکومت نظامی نترسد و به او‏‎ ‎‏اعتنا نکند و همان طور که ایران حکومت نظامی را شکست و به خیابانها ریخت، آنها هم‏‎ ‎‏بشکنند و به خیابانها بریزند و این تفاله های امریکا را بیرون بریزند. ملت مصر ننشینند تا‏‎ ‎‏این قدرت از بین رفته دوباره دست و پای خودش را جمع کند و نفوذ خودش را بر ملت‏‎ ‎‏تحمیل کند. امروز روزی است که ملت مصر باید قیام کند. امروز روز ضعف دولت است‏‎ ‎‏و قدرت ملت. باید قدرت را نشان دهد و اعتنای به این حکومت نظامیِ برخلاف همۀ‏‎ ‎‏موازین نکند و بشکند این حکومت نظامی را و به خیابانها بریزد و این دولتی ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ که‏‎ ‎‏می خواهد با سرنیزه با اسلام مخالفت کند و به صراحت می گوید که هر کس که به اسلام‏‎ ‎‏وفادار باشد او را سرکوب می کنیم، ‏‏[‏‏از بین ببرد.‏‏]‏‏ این تکلیفی است برای ملت مصر، برای‏‎ ‎‏علمایی که وابسته به حکومت نیستند. این تکلیفی است برای علما. علمای مصر بپا خیزند‏‎ ‎‏و برای خاطر خدا، از اسلام دفاع کنند. چه عذری است برای علمای مصر که اعلام‏‎ ‎‏ضدیت با اسلام را ـ این حکومت قبل از آمدنش به سرکار اعلام کرده است که هر چه با‏‎ ‎‏اسلام ربط داشته باشد ما او را سرکوب می کنیم ـ چه عذری است برای علمای اسلام در‏
‏‎[[page 285]]‎‏مصر که نشسته اند و گوش می کنند تا اینکه اینها دوباره غلبه کنند؟! امروز شما پیروزید.‏‎ ‎‏ملت مصر امروز قدرت دستش است.‏

‏‏     ارتش معلوم نیست که با دولت باشد، مگر آنهایی که جیره خوار امریکا هستند. ارتش‏‎ ‎‏مصر توجه کند به اینکه اگر بخواهد پشتیبانی کند از این حکومتی که اعلام کرده است که‏‎ ‎‏من تابع امریکا هستم و اسرائیل و من هر کس دم از اسلام بزند او را خفه می کنم، این ننگ‏‎ ‎‏را به خودش، ارتش مصر راه ندهد و مهلت ندهد تا بعد از این، باز اسرائیل بیاید و به شما‏‎ ‎‏حکومت کند، و اسرائیل و امریکا مقدرات شما را در دست بگیرند. ارتش عراق چه‏‎ ‎‏بهره ای برد از این کار؟‏

‏‏     خطای صدام که به واسطۀ خدمتگزاری به امریکا و خدمتگزاری به اسرائیل، که از‏‎ ‎‏ایران صدمه دیده بودند، به ایران حمله کرد، ارتش عراق چه بهره ای از این برد؛ جز اینکه‏‎ ‎‏هزاران نفر از افرادش در اینجا کشته شدند؟ ارتش عراق که می بیند ملت عراق با این‏‎ ‎‏حزب فاسد، با این حزب کافر مخالف است، او هم مخالفت کند و دیگر اجازه ندهد‏‎ ‎‏بیش از این جوانانشان کشته بشود. ما و ارتش ما نمی خواهیم که جوانان مسلمین که با فشار‏‎ ‎‏به ایران می آیند برای اینکه عمل کنند بر طبق افکار فاسد صدام، کشته بشوند. ما همۀ ملت‏‎ ‎‏اسلام و جوانان اسلام را دوست داریم و می خواهیم که به راه حق و به راه اسلام و به راه‏‎ ‎‏ملتهای خود سیر کنند. ارتش عراق چرا نشسته و صدام دارد مملکت عراق را تباه می کند‏‎ ‎‏و ارتش عراق را تباه می کند و اسلام را زیر پا می گذارد؟ ارتش عراق، ملت عراق، بپا‏‎ ‎‏خیزید و این تفاله ها را بیرون ریزید! همۀ ملتهای اسلام باید قیام کنند و راه حق را به پیش‏‎ ‎‏بگیرند. همۀ دولتها باید برگردند و خاضع بشوند در مقابل ملت. البته از صدام گذشته‏‎ ‎‏است؛ مثل اینکه از سادات هم گذشته بود. ‏

‏‏توصیۀ جوانان به استقلال در اندیشه‏

‏‏     ‏‏و اینهایی که در داخل کشور ما به تخیلات فاسد، مشغول به شرارت هستند، ما هیچ‏‎ ‎‏میل نداریم که این جوانهای گول خورده و این دختر و پسر گول خورده در این بیغوله ها‏
‏‎[[page 286]]‎‏پیش این شیاطین باشند و از آنها الهام بگیرند. شما جوانها ـ دختر و پسر ـ چه دیدید از این‏‎ ‎‏سران فاسد خودتان جز ادعا و جز انحراف؟ مگر همینها نبودند که ادعا می کردند ما با‏‎ ‎‏خلق موافقیم، با دیگران مخالف و با اجانب مخالف؟ مگر اینها ادعا نمی کردند و باز هم‏‎ ‎‏نمی کنند ـ لفظاً ـ که ما با امریکا مخالفیم و با غرب مخالف؟ شما دیدید که عملاً بر خلاف‏‎ ‎‏این عمل کردند و به دامن امریکا پناه بردند و امریکا از آنها پشتیبانی می کند. شما جوانها‏‎ ‎‏چرا فکرتان را در اختیار دیگران گذاشتید؟ چرا استقلال فکری ندارید؟ چرا خودتان‏‎ ‎‏مطالعه نمی کنید در احوال این سرانتان که شما را دارند تباه می کنند و خودشان یا در‏‎ ‎‏بیغوله ها هستند یا فرار از این کشور کردند و ‏‏[‏‏می خواهند‏‏]‏‏ شما را به هلاکت بیندازند و‏‎ ‎‏می گویند بعد، که شما کارها را انجام دهید، ما می آییم و به شما حکومت می کنیم؟ چرا‏‎ ‎‏تفکر نمی کنید؟ چرا توجه ندارید به مصالح خودتان؟ آن روزی که اینها بیایند و سلطه‏‎ ‎‏پیدا کنند بر این کشور، معلوم نیست که با شماها هم چه خواهند کرد. کسی که طریقۀ اسلام‏‎ ‎‏را ندارد، وفادار نیست. همینها بودند که افراد خودشان را ترور می کردند به مجرد اینکه بر‏‎ ‎‏خلاف رأیشان عمل می کردند و همینها هستند که اگر ـ خدای نخواسته، به فرض محال ـ‏‎ ‎‏قدرت در دستشان بیاید، جز حزب خودشان و جز اشخاصی که مربوط به خودشان‏‎ ‎‏است، تمام هواداران را ـ اگر بیدار بشوند و یک کلمه بخواهند برخلاف آنها بگویند ـ قتل‏‎ ‎‏عام خواهند کرد. شما گمان نکنید که اینها برای ملت، برای شما و برای اسلام ارزش قائل‏‎ ‎‏هستند. شما دیدید که با همۀ ادعاها که اینها داشتند، به جایی فرار کردند که می گفتند ما‏‎ ‎‏دشمن با آنها هستیم و پناه به جایی بردند که دشمن همۀ ملتها است و ملتهای ضعیف. چرا‏‎ ‎‏فکر نمی کنید و چرا به خودتان رحم نمی کنید؟ بیدار بشوید! توجه کنید و دست از این‏‎ ‎‏شرارتها بردارید! و شما را اغفال نکنند برای مقاصد خبیث خودشان و شما را به کشتن‏‎ ‎‏ندهند! ما میل نداریم که شماها، جوانانی که برای این ملت می توانید یک ذخیره باشید،‏‎ ‎‏تباه بشوید؛ تباه فکری بشوید و بعد هم تباه جانی.‏

‏‏     من از خدای تبارک و تعالی، سلامت و سعادت همۀ ملت را و همۀ ملتها را و خصوصاً‏‎ ‎‏مستضعفین را خواستارم. و از همۀ کسانی که این ملت با زحمت خودش آنها را به مقامی‏
‏‎[[page 287]]‎‏رسانده است می خواهم که تمام توان خودشان را برای خدمت ‏‏[‏‏به‏‏]‏‏ این مستضعفین و‏‎ ‎‏خدمت ‏‏[‏‏به‏‏]‏‏ این بیغوله نشین های بیچاره و خدمت به این زاغه نشینان صرف کنند. و‏‎ ‎‏ان شاءالله ، بعد از استقرار حکومت که الآن دیگر تمام شد همۀ جهات ـ عذری برای هیچ‏‎ ‎‏یک از شماها نیست؛ برای اینکه سابقاً کارشکنی می شد و حالا شما همه تفاهم دارید و‏‎ ‎‏کارشکنی هیچ یک برای دیگری نمی کند ـ همه هم فکر و هم صدا قیام کنید و برای این‏‎ ‎‏مستضعفین و برای این ملت که به همۀ ما و به همۀ شما منت دارد و حق دارد، برای آنها‏‎ ‎‏خدمت کنید و ان شاءالله ، موفق شوید. و از قوای نظامی می خواهم که با قدرت تمام، این‏‎ ‎‏تتمۀ این اشخاصی که به ناحق در مملکت ما وارد شدند، به اینها خاتمه دهند و آنها را از‏‎ ‎‏کشورمان ان شاءالله ، بزودی اخراج کنند. و امید است که خداوند به همۀ شما، لشکری و‏‎ ‎‏کشوری، ملت و همۀ ملتهای مستضعف دنیا سعادت بدهد و دست مستکبرین را از سر‏‎ ‎‏مستضعفین کوتاه کند. ‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 288]]‎