سخنرانی
زمان: صبح 1 آبان 1362 / 16 محرم 1404
مکان: تهران، حسینیه جماران
موضوع: تلاش برای خودکفایی و رهایی از وابستگی ـ تقدیر از پیروزیهای رزمندگان
حضار: نبوی، بهزاد (وزیر صنایع سنگین) ـ کارکنان واحدهای تولیدی وابسته به وزارت صنایع ـ مخترعان و مبتکران وابسته به سازمان پژوهشهای علمی کشور
بسم الله الرحمن الرحیم
جبران نقیصه ها با اتکال بخدا و اعتماد به نفس
من از مشاهدۀ شما برادران که در راه پیشبرد مقاصد اسلام و پیشبرد مقاصد میهن مشغول جهاد هستید تشکر می کنم، و امیدوارم که خداوند شما همۀ برادران را توفیق بدهد که بیشتر برای کشور خودتان مفید باشید. شما می دانید که در رژیم سابق باید بگوییم که رژیم بازدارنده بود نسبت به جوانهای ما، آنها را نه اینکه نمی خواست رشد بدهد، آنها را می خواست متوقف کند به نفع ابرقدرتها. و لهذا همۀ جهات این کشور وابسته شد، و با چپاولهای بسیار زیاد، وابستگان به آن رژیم فرار کردند و یک کشوری که ورشکسته بود تقریباً، به دست شما جوانان دادند، و شما جوانان برومند کشور هستید که باید جبران آن نقیصه هایی که در طول تاریخ این دو جنایتکار، پدر و پسر جنایتکار به این کشور وارد شد جبران کنید. و عمده این است که شما دو جهت را در نظر بگیرید که من کراراً عرض کردم، یکی اعتماد به خدای تبارک و تعالی، که وقتی که برای او بخواهید کار بکنید به شما کمک می کند، راه را برای شما باز می کند، در هر رشته که هستید راههای هدایت را به شما الهام می کند، و یکی اتکال به نفس، اعتماد به خودتان. شما خودتان جوان هایی هستید که می توانید همۀ کارها را انجام بدهید. مخترعین ما می توانند در سطح بالا اختراع بکنند. مبتکرین ما می توانند در سطح بالا ابتکار کنند، به شرط اینکه اعتماد به نفس خودشان داشته باشند، و معتقد بشوند به اینکه «می توانیم». در رژیم سابق
[[page 189]]«نمی توانیم» را در بین همۀ قشرها شایع کردند، به همه گفتند «ما نمی توانیم» و باید تواناها بیایند و به ما تعلیم بدهند، آنها هم که می آمدند تعلیم نمی دادند، شماها را وابسته می کردند. امروز که دست همۀ آنها بحمدالله قطع شده است و دیگر برای آنها جایی در این کشور باقی نمانده است، این شما جوانهای کشور هستید که در هر جا هستید باید به فکر آتیۀ کشور خودتان باشید، حال کشور خودتان باشید. و لازم است که با این دو خصیصه، اتکال به خدای تبارک و تعالی، اطمینان به نفس، بااین دو خصیصه به پیش بروید، و بعد از مدت کوتاهی خواهید دید که راههای سعادت بر شما باز می شود، و قدرتهای بزرگ طمعشان قطع می شود. و ان شاءالله این کشور یک کشور نمونه می شود برای کشورهای دیگری که آنها هم گرفتار آن تبلیغات ابرقدرتها هستند که نمی گذارند آنها هم رشد بکنند.
جهاد در راه خودکفایی کشور
امروز شمایید که باید دامن به کمر بزنید و در رشد صنایع این کشور و در رشد تولید این کشور دامن به کمر بزنید و همت بگمارید و فعالیت بکنید. فعالیت شما امروز برای کشور اسلامی یک عبادت است. شما امروز همه تان باایدۀ اسلامی در حال عبادت هستید، چه در کارخانه ها و چه درمواردی که به صنعت مشغول هستید، و چه در کشاورزی هر کس هست و چه در سایر کارخانه ها که هست. وقتی انسان برای خلق خدا خدمت بکند و برای اینکه این خلق در طول تاریخ ستم دیدند، عقب نگه داشته شدند، نگذاشتند رشد معنوی بکنند، رشد مادی بکنند، وقتی با این ایده شما خدمت بکنید شما در خدمت اسلام هستید و شما مجاهد هستید در پشت جبهه ها. همان طوری که مجاهدین ما در جبهه ها مجاهدت می کنند، و عبادت خدا را در آنجا می کنند، شما هم در پشت جبهه ها هستید و عبادت خدای تبارک و تعالی را با همین کارهایتان انجام می دهید. و من امیدوارم که با فعالیت شما عزیزان، با فعالیت همۀ جوانهای ایران، همۀ قشرهای ملت، زن و مرد ملت، این کشور دیگر از آسیب دهر مصون باشد و دست همۀ ابرقدرتها تا ابد از آن کوتاه باشد.
[[page 190]] شما می بینید که امروز ما گرفتار به دسیسه ها و توطئه های ابرقدرتها هستیم. اینکه همه، قدرتهای خودشان را روی هم گذاشتند و به کشور شما حمله کرده اند، چه حملۀ تبلیغاتی و چه حملۀ تسلیحاتی، برای این است که، آنها احساس می کنند که ایران است که می تواند خودش و دیگر کشورها را از قید اسارت ابرقدرت ها و چپاولگریهای آنها نجات بدهد. از این جهت، ما باید مهیا باشیم به اینکه این ضربه ای که زدیم به آنها دنبالش را بگیریم. ما در بین راه هستیم. کاری که شما جوانها کردید در دنیا بی نظیر است. هیچ کشوری را شما سراغ ندارید که از ابرقدرتی بریده باشد و به ابرقدرت دیگری اتصال پیدا نکرده باشد. بی استثنا تمام کشورهای دنیا یا در تحت سلطۀ مستقیم یا غیرمستقیم این ابرقدرت اند یا در تحت سلطۀ مستقیم یا غیرمستقیم آن ابرقدرت. و شما تنها هستید در دنیا که فاتحۀ هر دو را خواندید و دست هر دو را کوتاه کردید و می خواهید شما خودتان باشید. می خواهید مستقل باشید. می خواهید آزاد باشید. می خواهید آن قید و بندهایی که برای کشور شما در زمان طاغوت درست شده بود از آنها همان طور که رهایی پیدا کردید، رها باشید تا آخر، و این با جدیت خود شماست، با تلاش خود شماست برای همۀ کارها. هرکس در هر کاری که مشغول است، چه در دانشگاهها که مشغول دانش هستند، و چه در صحراها و بیابانها که مشغول کشاورزی هستند و چه در جبهه ها که مشغول فعالیت هستند، و چه در کارخانه ها که مشغول جهاد هستند، همه در جهاد در راه خدا هستند، و باید این جهاد را به آخر برسانند، و ان شاءالله به آخر می رسد. شما اراده کنید خدای تبارک و تعالی عنایت می کند به شما، و شما مصمم باشید که خودتان برای کشور خودتان باشید و برای رفاه حال همه کشورهای تحت سلطه ان شاءالله .
تحمل مصائب برای حفظ ارزشها
و شما می دانید که مصیبت هایی که به این کشور وارد شده است، از اول انقلاب تاکنون، چه حجم زیادی داشته است. و در ازای او این پیروزیهایی که برای شما حاصل شده است حجم بسیار افزون داشته است. ما در عین حالی که جوانهای بسیار لایق خودمان را، مردان کاردان خودمان را از دست دادیم، لکن آن چیزی که به دست
[[page 191]]آوردیم ارزش اش بیشتر از این معانی است. آنی است که سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ زن و فرزند خودش را فدای او کرده، آنی است که رسول الله - صلی الله علیه وآله وسلم- زندگانی خودش را در راه او صرف کرد، و ائمه معصومین ما در راه او آن همه رنج دیدند. ما هم که مدعی هستیم، و امیدوارم که این ادعا صحیح باشد ـ مدعی این هستیم که شیعیان آنها و پیروان آنها هستیم ـ باید همان طور که آنها تحمل داشتند مصایب را، در مقابل ارزش انسانی، در مقابل ارزشهای اسلامی، ما هم مصیبت ها را تحمل کنیم، و در مقابل همۀ مصیبت ها بایستیم، برای اینکه آن ارزش انسانی را به دست بیاوریم. اسلام را که رأس همۀ ارزش هاست در کشور خودمان و سایر کشورها پیاده کنیم.
رجزخوانی های صدام
و شما می دانید که امروز در جبهه ها چه پیروزیهای چشمگیری به وسیلۀ همین جوانهای عزیز رزمندۀ ما به دست آمده است، که قدرتهای بزرگ الآن در فکر این هستند که برای شکست خوردن، تقریباً شکست آخر صدام، فکری بکنند که بلکه بتوانند این را حفظش بکنند. صدام هم که می بینید که وضع روحی اش یک وضع جنون آمیزی شده است که هر وقت شکست می خورد در میدان از دور می ایستد و کشور ما را، جوانهای ما را، بچه های ما را مورد موشکهای دوربرد می کند. و دیدید که با دزفول، سابق و حالا همین دیروز و امروز چه کرده است، و با مسجد سلیمان چه کرده است، و با مریوان و بانه چه کرده است. ما در جنگ بر او غلبه کردیم و او نمی تواند مقابله کند. و او با شرارت به مردم عادی، به مردم بی پناه، به اینها تجاوز می کند. و عجب این است که در یکی دو سه روز پیش از این، قبل از این جنایت، گفت که ما ـ به یکی از مسئولین آنها گفتند که، یا شاید خود صدام هم بودکه ـ ما به سازمان بین المللی یا یکی از همین سازمان ها گفتیم که ما حق خودمان را برای اینکه همۀ نقاط ایران را بکوبیم حفظ کردیم و ما این کار را می کنیم. و سازمان بین المللی هم که باصطلاح برای حفظ حقوق بشر است سکوت کرد و با این سکوت او را تشویق کرد به یک همچو جنایتی. او نمی تواند به نظامیهای ما صدمه بزند، لکن از دور می تواند که موشک بیندازد! موشک های دوربرد را بیندازد. همان
[[page 192]]موشک هایی که قدرت های بزرگ به او دادند، قدرت امریکا و شوروی به او دادند، او را از دور بیندازد و خانه های مظلومین را به سر خود و بچه هاشان خراب کند، و رجز خوانی کند که ما چه کردیم و چه کردیم، چقدر کشتیم. این رجز خوانی ندارد که یک دسته مظلومی که، زن و بچه ای که در خانه های خودشان خوابیده اند، شما با موشکی که از خارج ایران می اندازید آنها را بکشید. از آن طرف هم عربده می کشد که خاک عراق هیچ از دست نرفته و یک وجبش ایرانیها وارد نشدند، در صورتی که 700 کیلومترش را الآن وارد شده اند و ان شاءالله بعدها هم امید است که تتمیم بشود. و من باید از این جوانهای عزیزی که جان خودشان را در دست گرفته اند و برای اسلام در این جبهه ها فعالیت می کنند، این قوای مسلحۀ ما از هر طایفه ای که هستند، و این جهادسازندگی که آنها هم بسیار فعالیت می کنند، من باید از آنها تشکر کنم. و انصافاً ما رهین منت برای آنها هستیم که آنها دارند در جبهه ها با آن وضعی که هست فعالیت می کنند، و برای شما پیروزی می آفرینند، سرفرازی می آفرینند.
مدال شجاعت بخاطر شکست
و ما در عین حالی که الآن بسیاری از شهرهای آنجا زیر نظر ما هست، و رزمندگان ما می توانند آنها را بمباران کنند، ابداً همچو کاری نکردند و نباید هم بکنند، برای اینکه مردم شهرها گناهی ندارند. ما در جنگ باید جلوی او را بگیریم، در جنگ باید صدمات را به او وارد بکنیم و او را محطوم بکنیم و محکوم بکنیم و معدوم بکنیم ان شاءالله و من امیدوارم که این جنگ دیگر همین روزهای آخرش باشد ان شاءالله . این رژیم ساقط بشود و کشور عراق به دست خود ملت عراق اداره بشود، و به وجهش اسلامی و شایسته برای اسلام اداره بشود.
و از مطالبی که امروز به من اطلاع دادند این بود که صدام به یکی از فرماندهان خودش که در جبهه گفته است یک پیروزیی انجام داده است مدال داده است و این دأب
[[page 193]]اوست. همان وقت هم که خرمشهر را گرفتند و بیرون کردند اینها را، مدال شجاعت به بعضی ها داده، حالا هم که با افتضاح اینها را بیرون کردند و قریب هفتصد نفر از آنها را در پشت جبهه آوردند و اسیر کردند و قریب سه هزار و پانصد نفر آنها را یا کشته یا مجروح کردند که بسیاری از فرماندهان آنها هم در بین آنها بوده، به حسب آن طوری که گزارش داده اند ایشان باز مدال داده است، و بهتر این است که یک مدالی به خودش بدهند و آن مدال شجاعت. برای اینکه، این آدم در عین حالی که این سبعیت را دارد، این وضع روحی را هم دارد که از آن طرف به این طرف و آن طرف متشبث می شود به اینکه بیایید و مرا رها کنید از این گرفتاری که پیدا کردم، از آن طرف هم عربده می خواند، از آن طرف هم این بیچاره هایی که فرستاده به جبهه اگر یک قصوری بکنند اعدام می کند آنها را. همین دو سه روز باز به حسب آن طوری که گفتند یک دادگاه صحرایی درست کرده و بسیاری از این فرماندهان را که سستی کردند در این امر، اعدام کرده است. این وضع روحی است که او پیدا کرده، یعنی یک وضعی الآن پیدا کرده است که به هر طرف می زند و هرجنایتی را حاضر است انجام بدهد. و من امیدوارم که خود عراقی ها و ارتش عراق بیش از این تحمل نکنند این جنایات این را، و این حزب بعث را به جای خودش بنشانند تا کشور عراق، تا ان شاءالله کشور عراق با سرافرازی و آسودگی بتواند به زندگی اسلامی خودش ان شاءالله ادامه بدهد.
من از خدای تبارک و تعالی سلامت و توفیق همۀ جوان های جبهه و پشت جبهه و شما جوان های عزیزی که در جبهۀ داخل مشغول جهاد هستید از خدای تبارک و تعالی می خواهم و امیدوارم که همه سالم و سعادتمند باشید و با قدرت و قوت مشغول کار باشید، مشغول جهاد باشید و به طور شایسته به کشور خودتان خدمت بکنید و ما هم دعاگوی شما هستیم ان شاءالله .
والسلام علیکم و رحمة الله
[[page 194]]