قبله ی عشق

• بهار شد، در میخانه باز باید کرد

• به سوی‌ قبله‌ی‌ عاشق، نماز باید کرد[1]

• نسیم قدس به عشّاق باغ، مژده دهد
• که دل ز هر دو جهان، بی‌نیاز باید کرد

• کنون که دست به دامان سرو می‌نرسد
• به بید عاشق مجنون، نیاز باید کرد

• غمی‌ که در دلم از عشق گُلعذاران است
• دوا به جام میِ‌ چاره ساز باید کرد

• کنون که دست به دامان بوستان نرسد

• نظر به سروْ قدی‌ سرفراز باید کرد.

انتهای پیام /*