پند

• تا دوست بود، تو را گزندی‌ نبود
• تا اوست، غبار چون و چندی‌ نبود

• بگذار هر آنچه هست و، او را بگُزین
• نیکوتر از این دو حرف، پندی‌ نبود.

انتهای پیام /*