هیچ مسلمى حق ندارد رضایت بدهد بر حکومت ظلم
حضرت امیر را به خیال خودشان نصیحت مى کردند که شما یک مدتى معاویه را بگذارید در حکومت شامات باشد و بعد که پایه حکومت شما قوى شد آن وقت او را رد بکنید، به هیچ یک از این حرفها اعتنا نکردند و حجتشان هم این بود که یک نفر آدمى که برخلاف موازین الهى رفتار مى کند و ظلم را در بلاد راه مى اندازد، من حتى براى یک آن هم نمى توانم او را حاکم قرار بدهم. بلکه اگر حاکمش قرار مى دادند این حجت مى شد بر اینکه نه، مى شود که یک فاسقى هم از طرف ولى امر حاکم باشد ... و این حجتى است بر ما که اگر بتوانیم باید این حکومتهایى [را] که حکومت جوْرند کنار بزنیم و اگر خداى نخواسته نتوانیم، رضایت بر حکومت اینها- ولو یک روز، ولو یک ساعت- این رضایت بر ظلم است، رضایت بر تعدى است، رضایت بر غارتگرى مال مردم است؛ و هیچ مسلمى حق ندارد که رضایت بدهد به حکومت ظالمى- ولو یک ساعت. و همه ما مکلفیم که این حکومتهایى که روى کار آمده اند و برخلاف موازین الهى و موازین قانونى- حتى قانونى خودشان- هستند، همه ما مکلفیم که با آنها مبارزه بکنیم. هر کس به هر مقدار که مى تواند باید با اینها معارضه و مبارزه بکند و هیچ عذرى پذیرفته نیست. 388
***
[[page 498]]