نامه به یکی از دوستان (شهریه طلاب)

‏‏نامه‏

‏‏زمان: 27 دی 1348 / 9 ذی القعده 1389‏

‏‏مکان:  نجف‏

‏‏موضوع: شهریۀ طلاب‏

‏‏مخاطب: نامشخص‏

‏‏بسمه تعالی‏

‏‏     به عرض می رساند، مرقوم محترم واصل، سلامت و توفیق جنابعالی را‏‎ ‎‏خواستار است. در موضوعی که مرقوم شده بود اینجانب با این نحو عمل مخالف‏‎ ‎‏هستم و عدم را بهتر از این نحو می دانم. و علاوه بر فرض که از این جهت فارغ‏‎ ‎‏شوم، قضیۀ وجه همان نحو که مرقوم شده بود مورد اشکال است. با این وضع که‏‎ ‎‏شاید درست حتی جنابعالی هم مطلع نباشید، تقریباً باید گفت که اشخاص مهم‏‎ ‎‏که کمکهای وافی می کردند برای اخافۀ اشخاص ـ چه دستگاه و چه غیر آن ـ از پرداخت‏‎ ‎‏خودداری کرده اند. از اصفهان، که یکی از محالّی است که اگر محذوری نبود شاید‏‎ ‎‏اینجانب را از غیر مستغنی می کرد، جزئیاتی می رسد که کاری از آن ساخته نیست.‏‎ ‎‏ مقصود من از این جملات نه آن است که در نظرم خیلی این مسائل مورد اهمیت است‏‎ ‎‏بلکه برای آن است که آقایان گمان نکنند که شهریه در نجف و قم دادن میسور است؛ و‏‎ ‎‏قطع اینجا را هم دیگر نمی توانم بکنم و مصلحت هم نیست، و ادامۀ هر دو میسور نیست.‏‎ ‎‏ «والامر الی الله تعالی و لَعَلَّهُ یحدث بعد ذلک امراً».‏‎[1]‎‏ والسلام علیکم.‏

‏‏    ‏‏مبلغ یک هزار تومان از جنابعالی و یکصد و سی تومان دیگر واصل شد. از‏‎ ‎‏جنابعالی امید دعای خیر دارم.  9 شهر قع 89‏

[[page 257]]