آقای خمینی با سید احمد زنجانی دوست بود و خیلی به او ارادت داشت. آقا شیخ محمد علی ادیب تهرانی هم از دوستان امام و گویا از اساتید ایشان بودند. و حاج‌آقا عبدالله آل آقا (حاج عبدالله تهرانی، که پدرش مدیر کتابخانه سپهسالار ـ شهید مطهری فعلی ـ بود، و بعد خودش جانشین پدر شد)، سید احمد زنجانی، سید محمد صادق لواسانی و حاج محمد علی ادیب از همه بیشتر با امام دوست بودند. یک
[[page 186]]سید شوخی هم که معروف به حاج داداش و آدم داش منش ولی باسواد بود. از او یک شوخی شنیدم که نقل می‌کنم:
وقتی که پس از پیروزی انقلاب آقا به قم برگشتند، همه به دیدن ایشان می‌رفتند. حاج داداش هم رفته بود به ملاقات امام و به شوخی گفته بود: حاج‌آقا روح‌الله دیدی بالاخره شاه شدی!
[[page 187]]