هر کس از قلب خودش خبر دارد. این قدر نام این مرد [امام] برای ما جاذبه دارد که گاهی اوقات می گویند پس بیا آنجا بنشین یک کاری بکن. می گویم: خب بگذارید ما اینجا بنشینیم همین کار خودمان را بکنیم. خداوند این شیفتگی نسبت به امام را از ما نگیرد. برای من باعث تسلی روحی است [وقتی] فکر امام را می کنم، خدا را شکر، در خانواده خودم که گفتم (خانمم متشرع تر از من است) این قدر هست که وقتی می گوییم امام، آقای خامنه ای، احساس می کنیم یک مقدار از این کدورت های دل هر انسان زنگارش که هر آدمی دارد با همین نام ها خودش فرو می ریزد و پاک می شود. چه بسیار از روشنفکران که زیر تجلی نام امام تزکیه روحی شدند خدا می داند.
[[page 63]]ما گاهی اوقات می بینیم کسانی را که ظاهرشان جوری دیگر است که نمونه هایش را ما در مصلی در شام غریبان دیدیم که یک کسی گریه می کرد که به رفیقم گفتم کمیته او را نگیرد، این جور با سوز دل گریه می کرد. به قول خانم سیمین دانشور می گفت یعنی یک چیز خاصی امام دارد.
هر چی هست اصلا هیچ کس نمی تواند بفهمد امام با این ملت چی کرد. هر کسی فقط در قلب خودش، یعنی یک عامل تزکیه است یعنی یک چیزی که زنگار را از قلب پاک می کند، ملتی بودیم که لیاقت این را داشتیم خدا به ما داد و امیدوارم لیاقتش را داشته باشیم راهش را ادامه بدهیم، خیلی است.
[[page 64]]