از جمله مسائلی که امام برای آن اهمیت قائل بودند درس و تحصیل بچه ها بود و به هیچ وجه نمی پسندیدند که بچه ها در طول سال تحصیلی وقت خود را به بازیگوشی و بطالت بگذرانند و همیشه از وضع درسی نوه ها و نتیجه های خود جویا می شدند.
[[page 119]]