امام در هنگام شهادت حاج آقا مصطفی، با معصومه خانم (همسر حاج آقا مصطفی) و بچه های ایشان صحبت کردند و به آنها دلداری دادند. به آنها گفتند که: من هم همین طور بودم، من هم کوچک بودم که پدرم از دنیا رفت، حال فعلی شما را حس می کنم و می فهمم، اما خوب، اتفاق افتاده است، شما هم به خاطر خدا صبر کنید و از خدا کمک بخواهید، خدا به شما صبر می دهد، تحمل می دهد، آرام باشید، مواظب باشید. من خودم هم این دوره ها را کشیدم و حس کردم، ولی به هر حال می گذرد و خدا کمک می کند.
[[page 109]]