امام هیچ وقت صبح بچه ها را از خواب بیدار نمی کردند که نماز بخوانند، معتقد بودند که خواب تکلیف ندارد. می گفتند: خودتان اگر بیدار می شوید، بلند شوید نماز بخوانید، اگر بیدار نشدید، مقید باشید که قبل از نماز ظهر و عصرتان، نماز صبح تان را قضا بکنید. در مورد نماز با ما هیچ سختگیری نکردند. از این جهت هم الحمدلله اثر مطلوبی در فرزندانشان باقی گذاشتند.
[[page 87]]