ما خیلی نزد امام می رفتیم، ولی هیچ وقت احساس نکردیم که ایشان رهبر انقلاب هستند، همیشه برای ما یک پدربزرگ بودند. آنجا که ما بودیم، شلوغ می کردیم و عصا و عینک آقا را برمی داشتیم. تنها کسی که نمی گفت ساکت باشید، ایشان بودند اما اگر کس دیگری در اطراف ما بود، می گفت: بچه ها ساکت باشید.
[[page 56]]