در مسائل شرعی بی اندازه حساس بودند و خلاف شرع را از طلبه تحمل نمی کردند. مخصوصاً در مسائل ناموسی. آقای فاضل لنکرانی می داند که یکی از طلاب از طلبه ای شکایت کرده بود که به زن من سر حوض صابون تعارف کرده است؛ امام دستور دادند او را از حوزه علمیه بیرون کردند، با اینکه او از علاقه مندان امام بود.
اگر یکی از طلاب با دستگاه مبارزه می کرد، امام او را دوست می داشت.
[[page 67]]