در تبریز هر ده روز، یک نفر سخنرانی می‌کرد و بعد نوبت به دیگری می‌رسید آن روز که به تبریز رسیدم، آیت‌الله طاهری خرم‌آبادی آخرین روز سخنرانی‌اش بود که بعد از او قرار شد من در مسجد قزللی (شعبان) سخنرانی کنم.
آشنایی نزدیک من با تبریز از سال 57 شروع شد. آیت‌الله بنی‌فضل که از معدود علمای تبریز و خط امامی بود به من گفت که در مسجد شعبان سخنرانی کنم.
مساجد دیگر شهر هم از مسجد شعبان تبعیت می‌کردند. با ورود من به تبریز، آقای طاهری خرم‌آبادی آخرین منبرش را رفت و به قم برگشت. شب‌ها در مسجد توتونچی و مسجد شعبان سخنرانی می‌کردم و
[[page 92]]روز‌ها در مسجد قزللی بودم. محل استقرارم هم در منزل سه دانشجو بود که حالت مخفیانه داشت.
[[page 93]]