فضای داخل سلولها فضای نموری بود. گلیمی انداخته بودند که از شدت چرک، خون، کثیفی و بالا آوردن ( قی کردن) دیگر گلیم نبود، فقط پوشش بود. بعضی وقتها افراد تازه وارد پتو هم نداشتند و این بدبختها مجبور بودند همین گلیم را به خودشان بپیچند تا از سرما در امان باشند. در آن فضای فکری و ناراحتی همان گلیم را روی خودشان می انداختند که تا صبح گرم شوند.
[[page 129]]