اسماعیل علوی:سیره رفتاری امام خمینی(ره) واجد نکات ارزشمندی است که می‌تواند برای بسیاری درس آموز باشد. مهم‌ترین ویژگی امام(ره) نداشتن هراس از دشمن بدخواه در هر شرایطی بود. تا آنجا که برخی از صاحبنظران این روحیه امام(ره) را علت العلل به نتیجه رسیدن انقلاب اسلامی ذکر می‌کنند.
این روحیه موجب شد تا عامل ترس در مبارزات سیاسی ملت ایران جایی نیابد و مردم در پیروی از رهبری نهضت با توکل به خدا قدم در راه انقلاب بگذارند و راه را تا انتها بپیمایند.
در روزهای نخست جنگ تحمیلی نیز امام خمینی(ره) باشجاعت و دلیری وارد عرصه رویارویی با بحران آفرینی‌های دشمن بعثی در هجوم متجاوزانه به مرزهای غرب و جنوب کشورمان شد و با تزریق روحیه نهراسیدن از دشمن به جامعه، صفی بلند از مدافعان مقابل متجاوزان ایجاد کرد و آینده جنگ را همان روزهای اول با شکست ارتش متجاوز بعث رقم زد.
بی‌هیچ گفت‌و‌گویی عامل نهراسیدن امام(ره) از دشمنان، صحنه جنگ تحمیلی را تبدیل به دفاع مقدس و در نهایت ناکامی آنان کرد، تا آنجا که اگر روح دلیری و شهامت امام خمینی(ره) نبود، چه بسا دشمن به اهداف خود دست می‌یافت و ای بسا بدخواهی بدخواهان توسعه یافته و توطئه‌های بسیار دیگری نیز نطفه می‌بست. این روحیه امام خمینی(ره) ملهم از قلبی آرام و مطمئن بود که ایمان محکم و اعتقاد راسخ ایشان را به دریای بیکران الطاف الهی انعکاس می‌داد. طمأنینه‌ای که حوادث ناگوار و کمرشکن قادر به متزلزل کردن و درهم شکستن آن نبود. امام(ره)، به الطاف و عنایات الهی اعتماد داشت و به مصداق <الا بذکرالله تطمئن القلوب> اقیانوس آرامی را می‌مانست که شدیدترین طوفان‌ها نمی‌توانست آن را به تلاطم وادارد و همین عنصر مهم تأثیری شگرف در تصمیم‌گیری‌های ایشان در هدایت جامعه در شرایط بحرانی از جمله ماه‌های اول جنگ داشت. عکس‌العمل ساده و آرام امام(ره) در برابر هجوم سراسری دشمن، بارزترین نمونه این طمأنینه است که در واکنش به لشکرکشی صدام فرمود: «یک دزدی آمده یک سنگی انداخته و فرار کرده»(است).
فرماندهان جنگ پس از روزها مطالعه و شناسایی و بررسی امکانات و تجهیزات و تهیه راهکارهای عملیاتی و نظامی، هنگام اجرای عملیات‌های مهم اضطراب و نگرانی خویش را از سرانجام کار پنهان نمی‌کردند و ناچار به امام(ره) پناه می‌بردند و رهنمودهای برخاسته از روح متعالی امام(ره) نیز قبل از عملیات تأثیری عجیب برعزم فرماندهان و رزمندگان داشت.
** شکوفایی ارزش‌ها
شخصیت معنوی امام خمینی(ره)، عامل مهمی در تحول معنوی و روحی ملت ایران و رزمندگان اسلام در هشت سال دفاع مقدس محسوب می‌شود، چرا که حضور پرشور جوانان در عرصه جهاد و شهادت و گرایش مردم عادی و نوجوانان به ارزش‌های انسان‌ساز و متعالی اسلام و شکوفایی ارزش‌های معنوی در جبهه‌های جنگ همه در پرتو رهنمودها و راهنمایی‌های پیامبرگونه آن پیرعارف و وارسته بود که مراحل و مدارج عالی سیر و سلوک را پیموده و به ملکه تقوا دست یافته بود. تواضع و فروتنی امام(ره) هیچ‌گاه اجازه نداد که از خود سخنی به میان آورد و همواره خویشتن را یک خدمتگزار معرفی می‌کرد و می‌فرمود: «اگر به من خدمتگزار بگویند، بهتر از این است که رهبر» و هرگاه در جمع رزمندگان حضور می‌یافت خود را «خجل زده» معرفی می‌کرد و «از خیل مشتاقان جنگ و شهادت عقب مانده» می‌نامید. اوج تواضع و فروتنی امام(ره) نسبت به رزمندگان، جمله معروف ایشان است که در وصف دلاوری‌های نوجوان شهید، حسین فهمیده بیان داشت: «رهبر ما آن طفل دوازده ساله‌ای است که با قلب کوچک خود؛ که ارزشش از صدها زبان و قلم ما بزرگتر است، با نارنجک خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید.»
** رابطه دو طرفه
همان‌گونه که رزمندگان اسلام به شخصیت معنوی امام خمینی(ره) عشق می‌ورزیدند، امام(ره) نیز علاقه و محبتی خاص نسبت به فرزندان معنوی خویش اظهار می‌کرد و علاقه و پیوندی دوجانبه میان ایشان و رزمندگان برقرار بود که جلوه‌های الفت و صمیمیت و محبت امام(ره) را نسبت به رزمندگان در قول و عمل به طور کامل نمایان می‌ساخت. جملاتی همچون: «اینجانب دست یکایک شما را می‌فشارم و بین خود و شما فاصله‌ای نمی‌بینم»؛ گویای عمق و ارادت و محبت قلبی امام(ره) به دلاورمردان دفاع مقدس بود. بی‌پیرایگی رفتار امام(ره) در جمع رزمندگان، در ملاقات‌های عمومی وخصوصی، تصویرگر گوشه‌ای از محبت و صمیمیت قلبی امام(ره) به رزمندگان بود و صحنه‌های دیدارهای امام(ره) با ایثارگران سرشار از صحنه‌های شوق انگیز و ارتباط عاطفی میان امام و رزمندگان است.
امام خمینی(ره) به عنوان فرمانده کل قوا و فرماندهی عالی جنگ، تعیین‌کننده و هدایتگر استراتژی جنگ بود و در این مدت با بهره‌گیری از شیوه‌ها و تدابیر خاص خویش هشت سال دفاع مقدس را رهبری کرد و اعجاب و شگفتی سیاستمداران را برانگیخت.
بسیج همگانی و سازماندهی مردم و نیروهای مسلح در دو گروه عمده رزمی و پشتیبانی برای آنکه کلیه نیروهای داوطلب بتوانند در حد توانایی‌ها و استعدادهای خویش در این امر مهم سهیم باشند، یکی از تدابیر و ویژگی‌های منحصر به فرد امام‌خمینی(ره) به شمار می‌رود.
** وحدت،توصیه همیشگی امام به نظامیان
از آنجایی که در اندیشه سیاسی امام(ره) وحدت و یکپارچگی اقشار مختلف مردم از اهمیت بسیاری برخوردار بود، ایشان انسجام کلیه نیروها را ضامن اقتدار کشور دانسته و از دستگاه‌های اجرایی و تبلیغی و سیاسی کشور می‌خواست که با هماهنگی با یکدیگر کلیه فعالیت‌های سیاسی، تبلیغی و اقتصادی را سامان دهند. گاهی پیش می‌آمد که رقابت جناح‌های مختلف، ممکن بود فضای سیاسی کشور را ملتهب کند،در چنین شرایطی امام(ره) برای پیشگیری از تأثیر منفی و شکننده هر یک از این حوادث بر روحیه رزمندگان وجبهه‌های جنگ، با شیوه‌های در خور تحسین خویش، با درایت و ژرف نگری تمام، با آنها مقابله می‌کرد.
نفوذ معنوی امام(ره) در قلب میلیون‌ها انسان مخلص و متعهد و شیفته و خداجو موجب می‌شد با هر پیام حماسی و شورآفرین ایشان جبهه‌های نبرد از وجود جوانان پرشور و با اخلاص آکنده شود و جملاتی همانند: <امروز روز حضور در حجله جهاد و شهادت و میدان نبرد است و روز نشاط عاشقان خداست> در گرماگرم نبرد، چون آبشار نور بر دل‌های تشنه و مشتاق جهاد و شهادت جاری شده و توان رزم آنان را دو چندان سازد و در یک کلام معجزه آفریند.
کلمات دلنشین و نافذ و روح‌بخش امام(ره) در دل و جان رزمندگان آثار شگرفی داشت و سخنرانی‌های ایشان در جمع فرماندهان قرارگاه‌ها و رزمندگان دلاور و پیام‌هایی که به مناسبت‌های مختلف برای رزمندگان صادر می‌فرمود، قوت قلبی برای دلاورمردان جبهه‌ها بود. پیام امام(ره) به فرماندهان جبهه پس از عملیات بدر، بارزترین نمونه تأثیر معنوی پیام‌های امام(ره) در تقویت روحیه رزمندگان و فرماندهان در بحرانی‌ترین شرایط جنگ است. ایشان دائماً رزمندگان و فرماندهان قرارگاه‌ها را به مسائل معنوی توجه می‌داد تا حماسه‌سازی رزم‌آوران عرصه پیکار با عرفان دینی و الهی آمیخته باشد.
توجه دادن رزمندگان به اراده و قدرت خداوند تبارک و تعالی در همه مراحل جنگ و تذکر به اعتماد و اعتقاد به نصرت الهی، پرهیز دادن از غرور و توجه دادن نیروها به توانایی‌های قدرت ایمان و اخلاص در رزمندگان در مقابل تجهیزات دشمن از جمله تأکیدات وتذکرات امام(ره) به رزمندگان بود. اصولاً در اندیشه و سیره حضرت امام(ره) هرگونه تلاش و اقدام سیاسی، فرهنگی و نظامی بدون در نظر گرفتن بعد الهی و معنوی آن فاقد هرگونه ارزش بود. از این رو به رزمندگان اسلام آمیختگی عمل ظاهری را به معنویت الهی متذکر شده و می‌فرمود: «زدن و پیروز شدن و فتح کردن و همه اینها اگر آن بعد معنوی‌اش نباشد همه‌اش شکست است.»
اگرچه حضرت امام خمینی(ره) در خطوط نبرد و جبهه‌های جنگ حضور فیزیکی نداشتند، اما شخصیت پرنفوذ و معنوی وعرفانی ایشان در تمام نقاط جبهه پرتو افکن بود وحضورداشت به طوری که تأثیرات عمیق و شگرف این حضور معنوی در روحیه و عملکرد رزمندگان کاملاً مشهود و ملموس بود. این موضوع شگفتی صاحبنظران، راویان و گزارشگران حاضر در جبهه را برانگیخته بود. تا آنجا که یکی از خبرنگاران غیرایرانی که از جبهه‌های جنگ بازدید کرده و روحیات رزمندگان اسلام را از نزدیک مشاهده کرده بود در گزارش خود می‌نویسد: گویی خود آیت‌الله خمینی(ره) شخصاً هر روز اینجا (جبهه‌ها) حاضر شده و آنها را به جهاد دعوت می‌کند. ارتباط طلایه‌داران فتح با امام امت، همان رابطه مرید با مراد، سالک الی الله با پیر و مرشد خود و محب با محبوب بود. رفتار و حالاتی که رزمندگان اسلام در صحنه‌های مختلف و عرصه‌های پیکار دفاع مقدس نسبت به حضرت امام(ره) از خود نشان دادند، رمز و رازی از حدیث دلدادگی و دلباختگی عاشقان شیفته است که کارنامه جهاد و دفاع رابا معیار عشق محک می‌زند.
منبع روزنامه ایران
انتهای پیام /*