بعد از نماز مغرب و عشا، یکی از دوستان طلبه به نام آقای جبرئیل فلاح در همان اتاق سخنرانی کرد. تلاش ما این بود که بچه ها آرام شوند و آنها هم تا حدودی تسکین پیدا کردند. برنامه های رحلت حضرت امام مثل ایران تا چهل روز در اردوگاه ادامه داشت.
[[page 22]]