جریان بیماری امام را از رادیوی مخفی خودمان، شنیدیم. از طریق سربازان و نگهبانانی که با ما رابطۀ خوبی داشتند هم باخبر شدیم که مردم ایران برای شفای امام دعا می کنند و این خبر پنجره به پنجره از آسایشگاهی به آسایشگاه دیگر منتقل شد، لذا ما هم به همراه مردم ایران مراسم دعای توسلی برای شفای امام برگزار کردیم.
چیزی که همه می دانند و بارها هم به آن اشاره شده این است که بچه ها به امید دیدار امام و آرزوی اینکه روزی برسد که به ملاقات امام نایل شوند، تمام این دردها و مصائب را تحمل می کردند.
[[page 45]]