نفوذ کلام امام همیشه در بین اسرا محسوس بود. حتی بعد از قبول قطعنامه هم این مسأله وجود داشت و اینطور نبود که با قبول قطعنامه، که موجب ناراحتی خیلی از رزمندگان و خصوصاً اسرا شده بود، از نفوذ کلام امام کاسته شود. بچه ها همیشه می گفتند: امام اینطور مصلحت دانسته اند. و برای همه ما اینطور جا افتاده بود که هر چه امام بگویند بر اساس مصلحت است و دستور ایشان، در جایگاه ولایت فقیه، واجب الاطاعه است.
[[page 174]]