مورد دیگر، گروهبانی به نام احمد بود که به من مراجعه کرد و گفت: حبیب، به بچه ها بگو آرام باشند و صبر پیشه کنند. اهل بیت ـ علیهم السلام ـ هم از دنیا رفتند و پیامبر و علی و فاطمه هم از دنیا رفتند. او امام را در کنار اهل بیت قرار داده بود و او را با آنها مقایسه می کرد و این مقایسه درستی بود. به راستی امام شاگردی بزرگ برای این خاندان بود. او با گریه و بغض این حرفها را می زد و می گفت: همان طور که اهل بیت ـ علیهم السلام ـ از دنیا رفتند و شیعیان صبر کردند، شما هم باید در غم از دست رفتن امام، صبر کنید.
معلوم بود که او شیعه است.
[[page 192]]