نکته خیلی جالب و ظریف مسأله این است که امام رحلت کرده بودند، ولی باز آنها از ما می خواستند که به ایشان توهین کنیم و این خیلی حرف غیرمنطقی ای بود. اتفاقاً، این مسأله از مباحثی بود که مطرح شد. بعد از رحلت حضرت امام، یکی از دوستان به یک ستوان عراقی که در اردوگاه بود گفت: امام که فوت کرده و کار تمام شده، دیگر مرگ بر ایشان گفتن چه معنایی دارد؟ می گفت: ما می خواهیم ارزشهایی را که او در ذهن شما کاشته، از بین ببریم. با گفتن مرگ بر فلانی، ارزشها و سمبلهایی که امام برای شما به جا گذاشته از بین می رود. اینجا بود که ما با آنها مخالفت می کردیم.
[[page 234]]