دستوراتی که قانون بود

‏‏یادم هست در قضیه آقای منتظری، وقتی امام ایشان را عزل کردند، کوچکترین‏‎ ‎‏عکس العملی که بوی مخالفت داشته باشد در این رابطه نداشتیم. شخصیت امام آنقدر‏‎ ‎‏نافذ بود که کوچک ترین ذهنیت منفی نسبت به تصمیمات ایشان به وجود نمی آمد. آنقدر‏‎ ‎‏تأثیر شخصیتی و آنقدر دلدادگی وجود داشت که اطاعت از امام یک اطاعت محض و‏‎ ‎‏بی چون و چرا بود. هر سخنی که از امام صادر می شد برای اسرا مهم بود؛ درس بود؛‏‎ ‎‏قانون بود؛ الگو بود و به طرز عجیبی تأثیر می کرد.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 239]]‎