نمی خواهم به جهنم بروم

‏‏امام در نجف که بودند چون خرج زیاد بود به آقای شیخ عبدالعلی قرهی فرموده بودند‏‎ ‎‏که ماهی 30 دینار برای خرج منزل آقا مصطفی به او بدهید. با آن وضعیتی که در نجف‏‎ ‎‏بود این30 دینار کفاف زندگی ایشان را نمی کرد و خیلی سخت بود. آقا مصطفی خدمت‏‎ ‎‏آیت الله حکیم رفتند ایشان اظهار لطف کردند و قرار شد ماهیانه 6 دینار به مرحوم آقا‏‎ ‎‏مصطفی شهریه بدهند. مطلب که به امام رسید ایشان به آقای قرهی فرمودند: ‏‏از این ماه‏‎ ‎‏به مصطفی 24 دینار بدهید.‏‏ آقا مصطفی به امام عرض کرد آقا چرا اینطور کردید؟ ‏‏امام‏‎ ‎‏دست در جیبشان کرده و کلیدی را درآوردند و فرمودند: این کلید صندوق، تو برو هر چقدر‏‎ ‎‏می خواهی بردار! من نمی خواهم به جهنم بروم تو اگر می خواهی به جهنم بروی، برو.‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎[[page 122]]‎