راهی پیش پای شما می گذارم

‏‏یک روز حجت الاسلام عبدالله نوری در بیمارستان قلب شهید رجایی برای من‏‎ ‎‏خاطره ای از قناعت امام در زندگی تعریف می کرد. ایشان می گفت قبل از سال 42 بود که‏‎ ‎‏پله های جلوی ایوان منزل امام ساییده شده بود. بنّایی آوردند که آنها را تعویض کند. بنّا‏‎ ‎‏گفت این کار تعدادی موزاییک و ماسه و سیمان می خواهد و این قدر هم خرج دارد. امام‏‎ ‎‏به او فرمودند: ‏‏نمی شود کاری کرد که خرجش کمتر بشود؟‏‏ بنّا هم گفت: نه، این کمترین‏‎ ‎‏خرجی است که من پیشنهاد کرده ام. امام به او فرمودند: ‏‏پس من یک راهی پیش پای شما‏‎ ‎‏می گذارم تا خرج کمتر بشود.‏‏ بنّا گفت: بفرمایید! آقا فرمودند: ‏‏آجرها را بردارید و زیرش را‏‎ ‎‏ملات بریزید و بعد آجرها را از طرفی که ساییده نشده مجدداً کار بگذارید.‏‏ بعد با تبسم‏‎ ‎‏گفتند: ‏‏این روش خرجش کمتر نیست؟‏‏ بنّا گفت: بله، آقا من اصلاً فکرش را هم نکرده‏‎ ‎‏بودم.‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎[[page 128]]‎