از خصوصیات درسی حضرت امام، روح تحقیق بود که در طلبه ها ایجاد می کرد، و امام در این مطلب بسیار اصرار داشتند که طلبه ای که در درس ایشان شرکت می کند، فقط حالت ضبط صوت نداشته باشد، بلکه امام سعی داشتند کسانی که در پای درسشان حاضر می شوند غیر از اینکه باید بفهمند، خودشان هم صاحبنظر بشوند و آنچه را که از استاد شنیده اند به تحلیل ببرند و بررسی کنند و این چیزی بود که امام شاگردانش را بر آن عادت داده بودند و حتی یک بار امام از استادشان نقل می کردند که تقریرات درس را کسی آورده بود خدمت ایشان، فرموده بودند که اینها همه مطالب من است، پس مطالب و نظرهای خودت کو؟ تو چی نوشته ای؟ بررسی و تحلیل خودت کو؟ با این روش طلبه
[[page 161]]را صاحبنظر بار می آوردند. حتی یک بار امام در درس فرمودند: اینجا که مجلس وعظ و خطابه یا مجلس روضه خوانی نیست که همه سکوت کرده اید و گوش می دهید، اینجا کلاس درس و بحث است. خاصیت درس این است که یکی اشکالی یا ایرادی بگیرد، اظهارنظری بکند. بارها و بارها امام از اینکه درس حالت یکنواختی داشته باشد، یک جانبه باشد و فقط استاد حرف بزند، اظهار نگرانی می کردند.
[[page 162]]