مرحوم حاج احمد آقا می گفت: شبی در ماه مبارک رمضان من پشت بام خوابیده بودم، بلند شدم دیدم که صدا می آید، بعد متوجه شدم که آقاست، و در تاریکی در حال نماز خواندن هستند و دستهایشان را به طرف آسمان دراز کردند و گریه می کنند؛ برنامه عبادی ایشان این بود که شب تا صبح در ماه مبارک رمضان نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح مقداری استراحت می کردند، و سپس صبح زود برای کارهایشان آماده می شدند.
[[page 222]]