حضرت امام از ابتدا فردی انقلابی و آگاه به مسائل روز بودند، در دوره طلبگی که حجره ای در مدرسه فیضیه داشتند، همه می دانستند که از ساعت یازده صبح به بعد کسی حق ندارد با ایشان ملاقات کند؛ زیرا در این ساعت می بایست روزنامه های منتشره را مطالعه کنند. ایشان با آنکه روزی یک ریال شهریه می گرفتند، یعنی ماهی سه تومان؛ ولی با این پول خرید روزنامه ها را مقدم بر خرید نان و پنیر و غذای روزانه می دانستند، و تا ظهر مشغول مطالعه مطالب سیاسی بودند، و بدین وسیله در جریان مسائل روز قرار می گرفتند؛ لذا زمانی که کاپیتولاسیون یا مسأله انجمنهای ایالتی و ولایتی مطرح شد، ایشان دارای موضعی روشن بودند؛ یعنی جنگ با استکبار؛ و لذا ضربه مهلک را در زمان مناسب به سر استکبار جهانی فرود آوردند.
[[page 276]]