مساله 1 ـ اگر در عدد رکعات نماز مستحبی شک کند؛ چنانچه طرف بیشتر شک نماز را باطل می کند باید بنا را بر کمتر بگذارد؛ مثلاً اگر در نافلۀ صبح شک
[[page 117]]کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت، باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده. و اگر طرف بیشتر شک نماز را باطل نمی کند، مثلاً شک کند که دو رکعت خوانده یا یک رکعت به هر طرف شک عمل کند، نمازش صحیح است، اگرچه افضل آن است که بنابر کمتر گذارد.
مساله 2 ـ اگر در نماز مستحبی کاری کند که باعث سجدۀ سهو است، یا یک سجده یا تشهّد را فراموش نماید، لازم نیست بعد از نماز سجدۀ سهو یا قضاء سجده و تشهد را بجا آورد.
[[page 118]]