مساله 1ـ کسی که نمازاحتیاط براو واجب است بعد از سلام نمازباید فورا نیت نماز احتیاط کند و تکبیر بگوید و حمد را بخواند و به رکوع رود و دو سجده نماید، پس اگر یک رکعت نمازاحتیاط براو واجب است بعداز دوسجده تشهّد
[[page 118]]بخواند و سلام دهد، و اگر دو رکعت نماز احتیاط بر او واجب است بعد از دو سجده یک رکعت دیگر مثل رکعت اوّل بجا بیاورد و بعد تشهّد و سلام بگوید.
مساله 2 ـ نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد، و باید قرائت آن را آهسته بخوانند بنابر احتیاط وجوبی، حتی بسم الله را، و باید نیّت آن را به زبان نیاورند.
مساله 3 ـ اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد نمازی که خوانده درست بوده، لازم نیست نماز احتیاط را بخواند، و اگر در بین نماز احتیاط بفهمد، لازم نیست آن را تمام کند.
مساله 4 ـ اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد که در رکعتهای نمازش کم بوده، چنانچه کاری که نماز را باطل می کند انجام نداده، باید آنچه از نمازش نخوانده بخواند و برای سلام بی جا دو سجدۀ سهو بنماید، و اگر کاری که نماز را باطل می کند انجام داده باید نماز را دوباره به جا آورد.
مساله 5 ـ اگر بعد از نماز احتیاط بفهمد کسری نمازش به مقدار نماز احتیاط بوده نمازش صحیح است، و اگر بفهمد کسری نمازش کمتر بوده از نماز احتیاط، مثل اینکه در شک بین دو و چهار دو رکعت نماز احتیاط خوانده و بعد معلوم شود نماز را سه رکعت خوانده بوده، باید یک رکعت نماز متصلاً بخواند احتیاطاً و نماز را دوباره از سر گیرد.
مساله 6 ـ اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد کسری نماز بیشتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین سه و چهار یک رکعت نماز احتیاط خوانده و بعد معلوم شود نماز را دو رکعت خوانده بوده، باید دو رکعت نماز متّصل بخواند احتیاطاً و بعد نماز را از سر گیرد، و احتیاط زیادتر آن است که یک رکعت متّصل به رکعت احتیاط بخواند و بعد دو رکعت متصل دیگر بخواند و بعد نماز را از سر بگیرد.
مساله 7 ـ اگر شک کند که نماز احتیاطی که بر او بوده بجا آورده یا نه، پس اگر شک او بعد از وقت نماز باشد، شکش اعتبار ندارد، و اگر در وقت نماز باشد
[[page 119]]و داخل فعل دیگر نشده و منافی به عمل نیاورده و فاصله زیاد نشده؛ نماز احتیاط را بجا بیاورد. و در صورتی که یکی از سه امر مزبور واقع شود بنا گذارد که خوانده شود؛ اگرچه احوط بجا آوردن آن و اعادۀ اصل نماز است.
[[page 120]]