مساله 1 ـ اگر شخص روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و یا به کنایه و مانند اینها به خداوند متعال و پیغمبر اکرم و ائمۀ طاهرین علیهم السلام، نسبت دروغ بدهد، روزۀ او باطل است. و احتیاط آن است که نسبت به سایر پیامبران عظام و اوصیاء گرام و حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ نسبت دروغ ندهد.
مساله 2 ـ اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا و یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمی شود.
مساله 3 ـ اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و جانشینان پیغمبر نسبت دهد روزه اش باطل می شود، ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند، روزه اش باطل نمی شود.
[[page 156]]