معاملۀ سلف

‏‏مساله 1 ـ ‏‏معاملۀ سلف آن است که مشتری چیز کلی را بخرد به اجل و ثمن‏‎ ‎‏نقد باشد به عکس نسیه.‏

‏‏مساله 2 ـ ‏‏بیع سلف محتاج ایجاب و قبول است و هر یک از بایع و مشتری‏‎ ‎‏می توانند موجب و قابل باشند.‏

‏‏مساله 3 ـ ‏‏اگر جنسی را سلف بفروشد و عوض آن را جنس دیگر و یا پول‏‎ ‎‏بگیرد معامله صحیح است، لکن اگر پول، مثل نقره و طلا را سلف بفروشد و‏‎ ‎‏عوض آن را پول بگیرد معامله باطل است. و اگر جنسی را به همان جنس‏‎ ‎‏بفروشد لکن از چیزهای مکیل و موزون نباشد، اشکال ندارد.‏

‏‏مساله 4 ـ ‏‏معاملۀ سلف باطل است در چیزهایی که به غیر از دیدن به‏‎ ‎‏توصیف رفع جهل و غرر در آنها نمی شود و رغبت اشخاص و قیمت آنها‏‎ ‎‏مختلف می شود؛ مثل جواهر و مروارید و عقار و زمین و امثال آن، که به غیر از‏‎ ‎‏دیدن، جهالت و غرر در آنها رفع نمی شود. و امّا چیزهایی که به توصیف نمودن‏‎ ‎‏رفع جهل و غرر از آنها شود؛ مثل سبزیجات و میوه جات و گندم و جو و برنج،‏‎ ‎‏بلکه تخم مرغ و بادام و گردو و ملبوسات و مشروبات و دواهای بسیط و مرکب و‏‎ ‎‏بعض حیوانات، پس در آنها بیع سلف صحیح است.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 234]]‎