بدانکه به واسطۀ شیر خوردن از زن طوایفی نیز بر مرد و زن حرام می شوند و محقق شدن رضاع متوقف است بر امور و شرایطی:
اول: پیدا شدن شیر در پستان زن از راه حلال و وطی جایز و اگر چنانچه رحم جذب کرد منی را از خارج باز شرط حاصل است، چنانچه اگر وطی از روی اشتباه شده باشد، شرط حاصل است.
دوم: بچه شیر را بیاشامد به مکیدن از پستان زن.
سوم: زنی که بچه را شیر می دهد زنده باشد در مدتی که معتبر است شیر دادن.
چهارم: بچه ای که شیر می خورد دو سال نداشته باشد.
پنجم: یکی از این سه امر حاصل شود؛ یا اینکه گوشت و استخوانش بروید به توسط شیردادن، و یا اینکه یک شبانه روز پشت سرهم شیر بخورد بدون اینکه شیر دیگری یا غذای دیگر فاصله شود، و یا اینکه پانزده مرتبه شیر بخورد به نحو کامل. و بعید نیست که میزان اصلی روییدن گوشت و استخوان باشد، و برای تشخیص آن یکی از آن دو امر معین شده باشد، لکن احتیاط واجب آن است که اگر یکی از آن دو امر حاصل شد ترتیب اثر دهند گرچه گوشت روییده نشده باشد و استخوان محکم نشده باشد.
مساله 1 ـ اگر چنانچه زنی که شیر می دهد شوهرش او را طلاق داد یا مرد، مانعی ندارد و رضاع حاصل می شود، چنانچه اگر شوهر هم بکند اشکالی نیست.
مساله 2 ـ چنانچه رضاع حاصل شد با مراعات همۀ شرایطی که در او معتبر است در این صورت پدر و مادری که صاحب شیر هستند در حکم پدر و مادر نسبی او می باشد و همان اصناف هفتگانه که به نسبت حرام بود به رضاع حرام می شود.
[[page 368]]