چکیده
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، گروه‌های مختلفی به مخالفت با انقلاب و جمهوری اسلامی پرداختند. در میان این گروه‌ها، بعضاً گروه‌های مذهبی نیز بودند که مواضع مخالف و حتی دشمنانه‌ای را در مقابل جمهوری اسلامی در پیش گرفتند. از جمله این گروه‌ها گروه فرقان بود که به رهبری شخصی به نام "اکبر گودرزی" شکل گرفت.
این گروه مخالف صریح روحانیت بود و این مخالفت تا مرحله دشمنی و حذف فیزیکی نیز پیش رفت. گودرزی در سال 1356، در نتیجه سرخوردگی‌هایی که در حوزه علمیه تجربه کرده بود، تشکیلات فرقان را راه‌اندازی کرد. این گروه که همزمان با رشد فزاینده نسل جدید مذهبی و متأثر از جریان‌های روز برآمده بود، توانست عده‌ای را به خود جذب نماید. آنان با این دیدگاه که افرادی در جامعه مثلث زر، زور و تزویر را شکل داده‌اند و انقلاب راستین خلق را به انحراف برده‌اند، دست به اسلحه برده و اقدام به ترور مسلحانه نمودند، در رویکرد تروریستی آنان، افرادی هم‌چون سرلشکر قره‌نی، شهید مطهری، شهید مفتح، شهید مهدی عراقی و شهید قاضی طباطبایی به شهادت رسیدند. این مقاله می‌کوشد تا به بررسی چگونگی ظهور و شکل‌گیری گروه فرقان، عملکرد، آرا و اندیشه‌ها و نیز مواضع امام خمینی (س) در مقابل آنان بپردازد.
[[page 1]]