چکیده
در جهان پیشرفته کنونی تغییرات و تحولات فراوانی به وجود آمده است که فقه و اجتهاد می‌بایست با توجه به این تغییرات، نیازهای جامعه اسلامی و بشری را پاسخگو باشد. فقه پویا که دو عنصر زمان و مکان را در اجتهاد مورد توجه قرار می‌دهد می‌تواندبا حفظ اصول شریعت و دین مبین اسلام پاسخگوی این نیازها باشد. انقلاب اسلامی و تأسیس جمهوری اسلامی در ایران ضرورت توجه به فقه پویا و عنصر زمان و مکان را افزایش داد و امام خمینی به عنوان احیاگر دین در دوران معاصر با طرح این موضوع بسیار مهم در سطح علمی و اجرایی موجب توسعه این نگرش مترقی نسبت به فقه و اجتهاد گردید. در این رساله تلاش شده است تا به عناصر مختلف این نظریه و روند کلی و برخی جزئیات این تحول فکری در حوزه فقه و اجتهاد نگاهی گذرا داشته باشد.
[[page 1]]