چکیده
ما معتقدیم که محدوده نبوت و انگیزه بعثت را قرآن و روایات به زیبایی ترسیم کرده‌اند. لکن از آنجا که قرآن بطنهایی دارد و عمق آن به ژرفای اندیشه انسان کامل است فرهیختگان اسلام هر کس به فراخور غور، در اقیانوس آن کتاب غیر قابل تردید برداشتهای گوناگونی از مقاصد بعثت داشته‌اند و در اینجا ما بر آنیم تا اثبات نمائیم که اندیشه حضرت امام خمینی (ره) برخاسته از نظرات قرآن و نهج‌البلاغه است و حضرتش مفتخر است که جامه پیروی از مکتب ولایت علوی و رسالت مصطفوی را بر قامت استوار اندیشه نابش با حقانیت آن بر تن دارد. نظرات حضرت امام و انتخاب عناوین بر حسب گفتار ایشان به هیچ وجه در رابطه عرضی با یکدیگر نیستند و نه تنها یکدیگر را تأئید می‌نمایند بلکه همه عناوین در راستای مقاصد اصلی بعثت حضرت ختمی محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله و سلّم می‌باشد. آنچه که باید بدان توجه ویژه مبذول داشت این است که توحید به عنوان مقصد جامع انبیا عظام و نبی اکرم می‌باشد و مقاصد دیگر همگی تشعشع هرم اصلی وجود و تجلی نام و مصداق اتم انسان می‌باشد. حضرت امام خمینی بر این اعتقاد است که غایت نهایی تمام تشکیلاتی که از بدو خلقت تا کنون بوده و تمامی انبیا از آغاز خلقت بدان مبعوث شده‌اند معرفی خدا و عرفان اسلام و دعوت به توحید است و هیچ یک از کتب الهی و مذهبی مانند قرآن کریم حقایق معارف را به طور صریح بیان نکرده است گر چه باید به این حقیقت اعتراف نمود که حتی ذات مقدس نبی ختمی اقرب و اشرف موجودات، اعتراف به عجز فرماید و دست ما (انسانها) از آن کوتاه است. و ما خود بالضروره می‌دانیم که اعمال ما و همه بشر عادی بلکه همه ملائکةالله در میزان مقایسه با اعمال رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و ائمه هدی سلام الله علیهم قدر محسوسی ندارد و به هیچ وجه در حساب نیاید. آنگاه اعتراف به تقصیر و اظهار عجز از قیام با اصرار از آن بزرگواران تواتر بلکه فوق حد تواتر است.
[[page 1]]