چکیده
صدرالمتألهین آخرین فیلسوف قابل اعتنای ایرانی است و پس از او عمده جریان فکری در فلسفه اسلامی محدود به شرح و حاشیه‌نویسی گشت. صدرا با همنشین‌سازی تمام مؤلفه‌های تمدن‌ساز ایرانی ـ اسلامی دست به پی‌ریزی بنایی نهاد که حکمت متعالیه نام گرفت. حکمت متعالیه صدرا مجموعه وسیعی از مسائل مربوط به خدا‌شناسی، مبدأ و معادشناسی، وجود‌شناسی و ... را شامل می‌شود. در این پژوهش سعی می‌شود پس از بررسی پاره‌ای از آموزه‌های حکمت متعالیه و به تبع آن حکمت سیاسی متعالیه در نهایت حضور گونه صدرایی سیاست را در دوران معاصر مورد کنکاش قرار دهیم.
[[page 1]]