چکیده
طرح مقوله مصلحت در حوزه حکومت اسلامی از سوی امام خمینی از جمله ابتکارات ارزنده‌ای به شمار می‌رود که بر بنیاد فقه شیعی قابل درک است. نوشتار حاضر تلاشی است جهت بررسی دو بعد اساسی مواجهه امام با مقوله مصلحت: اول بعد نظری و معرفت‌شناختی که به نحوه لحاظ کردن مصالح عامه در تعیین ولی فقیه و شکل‌گیری نظام اسلامی مبتنی بر رأی عامه مردم اختصاص دارد. دوم بعد کاربردی که به نحوه حضور مصلحت در عمل سیاسی حکومت دینی می‌اندیشد.
[[page 1]]