چکیده
رساله حاضر درصدد آن است که استراتژی و تاکتیک‌های امام را در مبارزه با رژیم شاه بیان نماید. ابتدا استراتژی و تاکتیک را تعریف نمودیم و در هر مرحله استراتژی خاصی را در نظر گرفتیم و متناسب با آن از تاکتیک‌های مختلفی بهره بردیم. مرحله اول مبارزه امام با رژیم پهلوی از سال ۱۳۴۰ یعنی بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی شروع و تا سال ۱۳۴۳ هنگام تبعید امام به ترکیه ادامه می‌یابد و امام در این مدت از استراتژی مخالف علنی و آشکار بهره برد و تاکتیک‌های این مرحله عبارتند از: شروع مبارزه از بهترین نقطه، بسیج نخبگان و توده‌ها، شکستن ابهت نخست وزیر، تیزبینی، دور نگه داشتن روحانیون از دربار، تحریم تقیه، استفاده از فرصت‌های معنوی، سکوت تاکتیکی و سیاست گام به گام. مرحله دوم مبارزه، از سال ۱۳۴۳ هنگامی که امام را به ترکیه تبعید نمودند تا ۱۷ دی ۱۳۵۶ ادامه دارد. در این مرحله از استراتژی تعلیم و تربیت استفاده نمودند. تاکتیک‌ها عبارتند از: رعایت اصول پنهان کاری، پرهیز از خط مشی مسلحانه، پرهیز از اختلاف با علما، رد پیشنهاد حزب بعث، مبارزه با روحانی درباری و تحریم حزب رستاخیز. مرحله سوم، از ۱۷ دی ۱۳۵۶ بعد از اهانت روزنامه اطلاعات و متعاقب آن اعتراض مردم قم و به شهادت رسیدن عده‌ای از مردمان بیگناه، مبارزه با رژیم شاه وارد مرحله جدیدی شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت. استراتژی امام در این مقطع حساس مبارزه منفی بود و تاکتیک‌ها عبارتند از: استفاده از اربعینات، عمل به تکالیف الهی، پرهیز از جنگ مسلحانه، تهدید به صدور فرمان جهاد، دعوت از ارتش برای پیوستن به مردم، تشویق به اعتصابات و خودداری از ملاقات با دولتمردان وابسته به رژیم شاه.
[[page 1]]