چکیده
رساله حاضر درصدد آن است که شیوه و روش برخورد امام خمینی (ره) را با مخالفین خود و جمهوری اسلامی بیان نماید. ابتدا مخالف سیاسی را تعریف نمودیم و پس از آن برای بررسی بیشتر پیرامون فرضیه این رساله همانا شیوه و روش برخورد امام با مخالفین بود دو فصل در نظر گرفتیم که در فصل اول ما به تبیین خاستگاه گروه‌های سیاسی و خط سیر تفکر آنها و همچنین نحوه تعامل آنها با امام (ره) و انقلاب پرداختیم. و در فصل دوم با استفاده از مجموع بیانات امام(ره) نسبت به گروه‌های سیاسی، شیوه و برخورد امام (ره) را با مخالفین استخراج نمودیم. می‌توان گفت هدف امام (ره) همانا برقراری حکومت اسلامی و اجرای احکام اسلام بود و با توجه تأکید بر اصل آزادی اندیشه در رویکرد سیاسی امام (ره) تا زمانی که گروه‌های مخالف بر خلاف مصالح اسلام و ملت و نظام حرکت نمی‌کردند امام (ره) از اصل امر به معروف و نهی از منکر و روش صبر و تحمل و روش روشنگری تفکر و ایده آنها به مردم بهره می‌جست و به تذکر و نصیحت بسنده می‌نمود.
۱) زمانی که با آنها اتمام حجت نموده بود و گروه‌های سیاسی از سعه صدر ایشان استفاده می‌نمودند و عملاً رو در روی امام (ره) و نظام قرار می‌گرفتند، اجازه فعالیت سیاسی به آنها نمی‌داد و در این مرحله نوبت به استفاده از روش طرد و نفی و سرکوب می‌رسید که از این به‌عنوان آخرین گزینه بهره می‌جست.
[[page 1]]