در رابطه با تعطیل شدن بازار در اوایل انقلاب، آیا حضرت امام مستقیم و غیر مستقیم می‌گفتند چه وقت بازار باز شود کی بسته شود؟
تعطیل بازار مقداری دست خود ما بود. هر وقت که لازم می شد تعطیل می کردیم و مقداری هم به خاطر اطلاعیه هایی بود که حضرت امام می دادند و برابر آن اطلاعات و حوادثی بود که پیش می آمد. به طور کلی این تعطیلات چنین نبود که مثلا خود به خود هر وقت بخواهند تعطیل کنند و هر وقت بخواهند باز کنند، یک ضابطه ای داشت. مثلا خود موتلفه هم در آن دخالت داشت و هر تعطیلی که می خواست بشود با حساب و کتاب بود. در زمان شاه بازار که به صورت پراکنده و کوتاه تعطیل می شد به استثنای آن چند ماهی که به پیروزی انقلاب مانده بود که به صورت طولانی مدت تعطیل شد که در آن موقع بازار را ما چند قسمت کرده بودیم.
هر قسمت آن مسوولی داشت مثلا آقای تجریشی (حاج اصغر مسوول بازار مسجد جامع بود. آقای مظفری مسوول بازار چهل تن از بازار آهنگران تا بالا و یک مقداری مسوول بازار چهار سو بزرگ تا چهار سو کوچک بود. تعدادی بازار بزرگ بودند که هر وقت می خواستیم بازار را تعطیل کنیم مثلا می گفتیم فردا صبح می خواهیم تعطیل باشد،
[[page 117]]تعطیل می شد یعنی در ید خود ما بود. بعد از پیروزی انقلاب آمدیم روی زمینه تعطیلاتی که واقعا وجوب پیدا می کرد که خود حضرت امام هم خیلی در این باره تاکید می کردند بررسی کردیم. البته می دانید بازار تا مدتی پس از پیروزی انقلاب تعطیل بود تا 29 بهمن که امام فرمودند بروید بازار را باز کنید و باز شد. از آن روز به بعد تعطیلات روی ضابطه ای بود که حتی ما در بعضی از موارد از حضرت امام استفسار می‌کردیم. یعنی سوال می کردیم، که آیا لازم است تعطیل کرد؟ ایشان نسبت به تعطیل بازار بدون جهت، خیلی حساس بودند که اصولا مایل نبودند مسائل اقتصادی مملکت در بوته اجمال بماند و مردم از کارشان بیکار شوند و اصل کلی این بود که یک روز تعطیلی، کلی خسارت به مملکت می زند. الان هم یک مقداری تعطیلی بازار زیاد است که ما می خواهیم تنظیم کنیم که با زمان تطبیق کند که مردم از کار نمانند. عین حال هر وقت که لازم می شد تعطیل شود داشتیم جایی که مثلا می آمدیم و متمرکز می‌شدیم و پلاکارد می آوردیم آن وقت ها لازم بود که در حمایت و هم تبعیت و از ولی فقیه بازار را تعطیل می کردیم. الحمدلله به نفع اسلام بود.
[[page 118]]