به اتفاق شیخ فضل الله محلاتی، خدمت حاج آقا روح الله خمینی رسیدم و ایشان مصاحبه را شروع کردند. حضرت امام 10 سال قبل از این که به شهرت برسند و زعامت و رهبری امت اسلامی را به عهده بگیرند، می گویند: گزارش شهربانی را من تشخیص دادم که ناقص است. گفتم دقیقا باید به من بگویید که مجروحان حتی با چه گلوله ای زخمی شدند، به کجای بدنشان اصابت کرده است، این حادثه چند نفر شهید داشته است، در چه ساعتی از روز بوده است، چند نفر در بیمارستان شهید شده‌اند، چند نفر در خیابان شهید شده اند، مجروحان را با اسم کامل به من بدهید، من می خواهم گزارش به مرجع عالی قدر شیعیان بدهم. مجددا عذرخواهی کردند و رفتند گزارش کامل را آورده اند. مجله ترقی یک مجله سیاسی بود که بعد از 28 مرداد به انحراف کشیده شد، ولی تا 28 مرداد سال 1332 مجله خوبی بود و سیاسی ها آن را دوست داشتند. حالا چرا من این مجله را این سال های طولانی حفظ کرده ام به این دلیل بود که وقتی نهضت حضرت امام شروع شد، یکی عده مزدور که به قول بچه های انقلابی مامور بی جیره و مواجب بودند، نه ماموری بودند که پولی به دست آنها برسد و نه شخصیتی بودند، ولی می توانستند حرف مفت بزنند و شایعه پراکنی بکنند، عنوان می کردند این حضرت چه کسی بود، کجا بود، چه طوری شد که یک دفعه سر و کله اش پیدا شد؟ به عنوان سند من این مجله ترقی را از خودم دور نمی کردم. حتی در
[[page 306]]تماس هایی که با بچه های دانشجوی آن زمان در سال 42 داشتیم بحث که می شد من رو می کردم، می گفتم بسم الله، این سند که آیت الله خمینی چه کسی بوده است. در سال 1331 مرجع تقلید شیعیان می فرمایند نماینده اول من آقای خمینی است. این هم سندش دیگر، مجله 10 سال پیش را که کسی نمی تواند بسازد و جعل کند بیاورد و نشان شما بدهد، قانع می شدند. همچنین یک سند دیگر که من داشتم و با برادران دانشجو بحث و مناظره داشتیم در همان سال های اول نهضت، جوانان دانشجو زیاد علاقه ای به روحانیت نداشتند، بیشتر خودشان را به جبهه ملی نزدیک می دانستند. ما بحث می کردیم که روحانیت یک چنین قیامی را شروع کرده است و دیگر بعد از 15 خرداد روحانیت به سر زبان ها افتاد. مخصوصا بعد از بازداشت حضرت امام، ولی باز هم قشر جوان نمی دانست امام یعنی چه کسی؟ روحانیت یعنی چه؟ کتابی من در دست داشتم مثل همین مجله ترقی، بنام کارنامه سیاه استعمار یا سرگذشت فلسطین؛ آقای رفسنجانی این کتاب را ترجمه کرد و ده صفحه در مقدمه آن نوشته بود که استعمار یعنی چه؟ با این جوان های دانشجو که ما بحث می کردیم، می گفتیم: شما استعمار را برای ما تعریف کنید، تعریف می کردند یک خط بیشتر نمی شد. من این کتاب کارنامه سیاه استعمار را می گذاشتم جلوی این جوان های باسواد می گفتم، بسم الله،این قلم یک آخوند است. آخوند یعنی این، درست است که کتاب مال کسی دیگری است، ولی مقدمه و ترجمه آن از شیخ علی اکبر رفسنجانی است. این کارنامه سیاه استعمار را بعنوان سند در دست داشتیم و استفاده می کردیم. حالا این که برگشتم به سال 31و 32 دست خط مبارک حضرت امام، می خواستم این برادران موتلفه را که شما سوال فرمودید به شما بشناسانم که اینها اطلاعات کاملی نسبت به امام خمینی داشتند که ایشان چه شخصیتی بوده است. امام برنامه هایش آتش زیر خاکستر بوده است وفرصتی پیدا نمی کرده که برنامه هایش را رو کند، شاید هم به خاطر حیا بوده، به خاطر وجود آیت الله بروجردی ایشان رساله خودش را و برنامه های سیاسی اش را رو نمی کرده و سکوت می کرده است. همین که حضرت آیت الله بروجردی در سال 40 فوت کردند، ایشان دید که زمان، زمان مبارزه است، مبارزه را شروع کرد. برادران هیات های موتلفه
[[page 307]]اسلامی هم که در آن سال ها اسمی نداشتند دور حضرت امام را گرفتند و یک لحظه ایشان را رها نکردند تا کار به تبعید حضرت امام رسید، بعد از تبعید حضرت امام در 13 آبان سال 1343 تازه این عزیزان برای خودشان اسم هیات های موتلفه اسلامی را انتخاب کردند.
تا قبل از آن تحت چه عنوان با هم کار می کردند؟
تحت نام مبارزان انقلابی خط نواب صفوی بازاری ها دور هم جمع می شدند و برای پیشبرد نهضت فعالیت می کردند.
قبل از تبعید امام، با ایشان دیداری نداشتند؟
چرا، از همان سال 1341 که عرض کردم نهضت امام شروع شده، بعد از انجمن های ایالتی و ولایتی.
در سال 1341 بوده است که اینها می روند، همین بچه های انقلابی از قبیل حاج صادق اسلامی، شهید حاج مهدی عراقی، آقای عسگر اولادی و عده ای از مبارزان قدیمی دور امام را می گیرند و کمک می کنند به نهضت در تهیه اعلامیه، در چاپ اعلامیه در پخش اعلامیه و برای اولین بار در نهم آبان سال 1343 هیات های موتلفه قدرت خودشان را نشان دادند، چرا حالا من تاریخ دقیق خدمت شما می گویم.
[[page 308]]