امام ناخدای کشتی انقلاب
در آن روزهای اولی که در این کشور انقلاب شد، هر گروه و شخصیتی، به مقتضای محتوای مغز خودش، تلاش می کرد که جهت این جمهوری را، سمت و سوی این انقلاب را، به آن طرفی که خودش می خواست، بکشاند. امام مثل ناخدایی بسیار ماهر، که سکان کشتی انقلاب را در اختیار داشتند و آن را هدایت می کردند، مواظب بود تا راهی که در آن جهت، انقلاب را رهبری کرده بود، آسیب نبیند.
[[page 82]]در روزهای اولی که ما رادیو و تلویزیون را فتح کرده بودیم، بچه های چپی یا شاید ـ غیر چپی، رفته بودند پشت تلویزیون و رادیو، شعار می دادند که:«اینجا صدای انقلاب ایران یاانقلاب راستین ایران است!» تعبیرها این بود یا چیزی نزدیک به این چیزها را می گوید.
امام با آن هوشیاری مخصوصشان فرمودند: «این انحراف است.» و دستور دادند که: «بگویید انقلاب اسلامی!» آنها قدری برایشان سخت بود که این را بگویند؛ امام فرمودند:«هیچ چیز غیر از این نباید بگویید، باید انقلاب اسلامی» و همان شب اول یا فردا، دیگر می گفتند: «انقلاب اسلامی».
[[page 83]]