برادر امام!
من خاضعانه باید اعتراف کنم که آن حرکتهای امام را، در مقطعی که ایشان زمینه سازی می کردند، نمی فهمیدیم. ایشان با همان رویّه خود مایل نبودند بدعتی بگذارند که رهبر جانشین خود را تعیین کنند و حق هم نیست؛ اما نظریاتی داشتند که به گونه ای آن را منتقل کردند و این حقّ هرکس است. ایشان نظریات خود را به صورت پراکنده به ما گفته بودند.
روزی من خصوصی خدمت امام رفتم. چون مقداری روی بازتری داشتم و مسائل را بی پرده تر می گفتم، دربارۀ قائم مقام رهبری و مشکلاتی که پیش می آید صحبت کردم. باز آنجا ایشان صریح گفتند: «شما در بن بست نخواهید بود. چنین فردی در میان شما هست، چرا خودتان نمی دانید؟»
بیانی
را احمد آقا از امام نقل کرده اند. وقتی که آیت اللّه خامنه ای در سفر کُره بودند، امام گزارشهای آن سفر را از تلویزیون می دیدند. آن منظره دیدار از کُره، استقبال مردم، سخنرانیها و مذاکرات آن سفر، خیلی جالب بود و امام گفته بودند: «الحق ایشان شایستگیهای رهبری را دارند». تعبیر کلمه «برادر» که ایشان مدتها در یک مناسبتی این را فرمودند، بی معنا نبود. یک دفعه ایشان در نامه ای نوشتند: «برادر» ما آن موقع اصلاً
[[page 184]]
[[page 185]]متوجه این نکات نبودیم. مجموعه ای از این موارد که به ذهن ما آمد، تأیید می کرد که حداقل به عنوان یک مصداق، امام ایشان را شایسته این کار می دانستند. و این خیلی به ما در رسیدن به مصداق کمک کرد. ما دنیا را با این سرعت عمل مبهوت کردیم.
[[page 186]]