نماز شب امام
یکی از خصوصیات امام این است که تا هر مقداری از شب که بیدار باشند، به محض اینکه خوابیدند، نزدیک صبح بیدار می شوند و نماز شب را می خوانند و تا نزدیکی طلوع خورشید، این مقطع زمانی را برای ارتباط با خداوند قرار داده اند. این قطعه وقت مال خودشان است، در آن موقع خلوت و تنهایی و فرصت مطالعه درباره خدا و ذکر خدا، ایشان را همه روزه و همیشه آسیب ناپذیر می دارد.
احمدآقا پسرشان می گفت: حتی روزی که مثلاً از عراق به کویت تبعید می شدند، تا
[[page 246]]نزدیک صبح بیدار بودند و در بین راه این حالت را حفظ کردند.
[[page 247]]