امام مبتکر سازندگی
من درس سازندگی را واقعاً از امام یاد گرفتم. در معاشرتها و برخوردها با امام، کاملاً برای من روشن بود که امام واقع بین هستند و می دانستند اگر کشوری فقیر و خاکسترنشین باشد، نمی تواند هرچند افکار مترقی و حقّی داشته باشد، حرفش را به کرسی بنشاند، لذا بعد از اینکه جنگ تمام شد، اولین کار امام این بود که سیاستهای سازندگی را معیّن کردند و خیلی جالب است.
[[page 308]]سران سه قوه، من، رئیس مجلس بودم و رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه، و آقای نخست وزیر که آن موقع مهندس موسوی بودند. به امام نامه ای نوشتیم واز ایشان خواستیم که سیاستهای سازندگی را روشن کنند که ما هم، بازسازی کشور، خرابیهای جنگ و هم سازندگی را چگونه ادامه دهیم؟ ایشان هم جوابی در چند بند دادند که آن هم منتشر شده است و در روزنامه ها هم آمده، تذکراتی دادند که مسأله اصل افکار اسلامی و توجه به رزمندگان، خانواده شهدا و چیزهایی را که جزو وظایف آرمانی ما بود، مورد نظر داشته باشیم و سازندگی هم تا کجا پیش برود. سیاستهای اولیه را ایشان تعیین فرمودند، قبل از این هم، همیشه این حرفها را به ما می زدند و امیدشان هم این بود
[[page 309]]که یک روزی ایران آزاد و آبادی داشته باشیم.
[[page 310]]