اولین نوحه ای را که خدمت حضرت امام خواندم نوحۀ «ای شهیدان بخون غلطان خوزستان درود» بود. هنگامی که مشغول خواندن این اشعار بودم، حضرت امام وقتی می خواستند داخل بشوند، دیده بودند که مشغول خواندن هستم، پشت در می مانند و وارد مجلس نمی شوند تا مردم بلند نشوند و مجلس به هم نخورد. دیده بودند که ایشان دم در نشسته اند و گوش می کنند و وقتی از شهدا می خواندم گریه می کردند.
[[page 6]]