دستی از سر لطف

‏‏ بعد از عملیات بیت المقدس با فرماندهان جبهه های دفاع مقدس که عمدتاً‏‎ ‎‏بچه های سپاه بودند، خدمتشان رسیدیم. یادشان به خیر، سردار سرلشکر‏‎ ‎‏حاج احمد متوسلیان و شهید همت هم حضور داشتند. متاسفانه من به علت‏‎ ‎‏گیرافتادن در ترافیک با تاخیر و زمانی رسیدیم که صحبت های حضرت امام‏‎ ‎‏داشت تمام می شد. نزدیکی آن حضرت و جلو پای ایشان جای خالی بود.‏‎ ‎‏همانجا نشستم. آن بزرگوار نصایحی فرموده و در حق رزمنده ها دعا کردند.‏‎ ‎‏در موقع دستبوسی هول شده بودم و نمی دانستم چگونه دست ایشان را ببوسم.‏‎ ‎‏حضرت امام از سر لطف دستی بر سرم کشیدند که خدا می داند چه حالتی به‏‎ ‎‏من دست داد. اخلاص و تعبد آن بزرگوار به درگاه حضرت حق و ابراز لطف‏‎ ‎‏و محبتی که به طور یکسان نسبت به همه و بدون تبعیض روا داشتند، بسیار‏‎ ‎‏آموزنده بود.‏

[[page 135]]