2
توکل به خدا
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
«مَن تَوَکَّلَ عَلَی الله ِ کَفاهُ مُؤنَتَهُ وَ رَزَقَهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ».
هر که به خدا توکل کند، خداوند هزینۀ او را فراهم می کند و از جایی که گمان نمی برد، به او روزی رساند.
***
مدتی بود که صاحبخانۀ امام در قم قصد فروش منزل را داشت. ابتدا به امام پیشنهاد فروش کردند و گفتند: اگر به خرید خانه مایلید، مبلغ شانزده هزار تومان آماده کنید. امام نیز پذیرفتند و تا روز جمعه وقت خواستند. آخرین روز هفته بود و هنوز مبلغ مورد نظر تهیه نشده بود. در همان روز چند نفر قصد عزیمت به عتبات عالیات را داشتند، خدمت امام رسیده و خواستند مبلغی را به عنوان امانت در نزد امام بگذارند. هرچه آنها اصرار کردند ایشان قبول نکردند. آنها در نهایت پیشنهاد دادند که مبلغ به عنوان قرض تا هنگام مراجعت آنها در اختیار امام باشد. مبلغ دقیقاً معادل قیمت خانه بود؛ یعنی شانزده هزار تومان! صبح روز بعد معاملۀ خانه صورت گرفت.
هنوز چند روزی نگذشته بود که کسبۀ مذکور در مرز دچار مشکل شدند و از همانجا به قم بازگشتند و حالا
[[page 11]]متقاضی وجه مذکور بودند. امام تا روز جمعه مهلت خواست. صبح جمعه شد و خبری از پول نبود. امام توکل خود را به خدا از دست نداده بود. در همان ساعات آغازین صبح، برادر ایشان مرحوم آقای پسندیده از خمین به قم آمده و خدمت امام رسیدند. بعد از احوالپرسی عرض کردند: آقا ما را ببخشید، جسارتی در حق شما کردیم؛ زمینی که از ارث مرحوم پدرمان باقی مانده بود، خریدار خوبی پیدا کرد و چون به شما دسترسی نداشتیم، بدون اجازه شما آن را فروختیم و سهم شما هم که شانزده هزار تومان است، برایتان آوردیم».
[[page 12]]