در آن موقع حوزه علمیه کرمان چند شاگرد داشت؟ آیا مبلغی به عنوان شهریه به شما داده می شد؟
[[page 48]] بله، شهریه می دادند و مبلغ آن از وجوهات و سهم امام در حوزه علمیه کرمان، تامین می شد. آقای صالحی رئیس حوزه و موسس آن بود و خودش علی رغم اجتهادی که داشت و درس خارج می داد، تدریس را از مقدّمات شروع کرد و برای این که شاگرد تربیت کند، بسیار تلاش می کرد. البته شاگردهایی هم تربیت کرده بود که همه آنها منشا خیر و برکت شدند. از شاگردان اولیه ایشان آقایان اخوان موحدی ها، فخر مهدوی، باهنر، ایرانمنش، اخوان حجتی و بزرگانی از این قبیل بودند.
وجوهاتی که بعضی از متمکنین کرمان به صورت ماهانه میپرداختند همراه با موقوفات خود مدرسه، توان مالی برای مدرسه ایجاد می کرد و باعث می شد که حوزه در حد نیاز طلاب و روحانیونی که در کرمان بودند شهریه بدهد.
یکی از ابتکارات آقای صالحی این بود که علاوه بر طلاب به روحانیون کرمان هم شهریه می داد تا آنان را در بی نیازی نگهدارد و آنها بتوانند در شایستگی و وارستگی به تبلیغ دین مبین اسلام بپردازند و نیازمند کمک و یاری جناح و گروه خاصی نباشند.
از ابتکارات دیگری که مرحوم آقای صالحی داشت، این بود که وقتی طلاب از کرمان به قم یا به نجف مشرف می شدند باز برای آنها شهریه می فرستاد. مثلا در مدت سه سالی که طلبه قم بودم، شهریه کرمان مرا آقای صالحی می فرستاد. حتی در مدتی هم که به نجف هجرت کردم،
[[page 49]]علیرغم کدورتی که از من داشت چون به عنوان یک مبارز و فراری به عراق رفته بودم، گاه گاهی کمکهایی می کرد. آیت الله صدوقی نیز در یزد وقتی فهمید که من به قم آمدم، مبلغی شهریه برای من در نظر گرفت و به قم می فرستاد.
مراجع تقلید شما چه کسانی بودند؟
من قبل از این که طلبه بشوم، مقلد شدم. یعنی از ابتدا مقلد آقای بروجردی بودم، بعد مقلد آقای حکیم شدم و در هجرت به نجف از آیت الله حکیم عدول کردم و مقلد امام شدم.
[[page 50]]