ابتدا تعدادی از اعضای کنفدراسیون به داخل هتل رفته، در حالی که بقیه در بیرون اجتماع کرده و منتظر اشاره از داخل بودند، تقاضا کردند در کنفرانس مطبوعاتی شرکت
[[page 258]]جویند. در این جلسه فضل الله صدر رهبر پان ایرانسیت ها از تهران به آلمان آمده و حدود 20 نفر از هواداران خود را به جلسه فوق دعوت کرده بود. با مخالفت آقای صدر، در اندک زمانی درگیری شروع شد. پان ایرانیست ها که مجهز به پنجه بوکس و چاقو و اسلحه سرد بودند به جان نمایندگان کنفدراسیون افتادند. در این لحظه افراد بیرون از هتل به داخل یورش برده و به یاری یاران خود شتافتند. در گرماگرم معرکه یکی از افراد کیف دستی فضل الله صدر را که در آن زمان نماینده مجلس شورای ملی نیز بود، ربوده و محتویات آن را که شامل مقداری اسناد دیپلماتیک و تعداد هشت قبضه پنجه بوکس بود در معرض دید حاضران قرار داد. پان ایرانیست ها به شدت مضروب شده و حتی یکی از آنان یک چشم خود را از دست داد.
این درگیری با دخالت پلیس و دستگیری و بازداشت تعدادی از اعضای کنفدراسیون خاتمه یافت، ولی بازتاب آن تا مدت ها ادامه داشت و باعث بی آبرویی رژیم گشته بود.
علیرغم این مسئله، کنگره دهم نتوانست بر سر انتخاب هیات دبیران به توافق برسد. تشتت آراء و اختلافات گروه ها به حدی بود که هیچ کاندیدای مطرح شده ای نتوانست حداقل آراء را به دست آورد. در کنگره اضطراری که یازدهمین کنگره کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی بود و سه ماه بعد تشکیل گردید، دو نفر از جبهه ملی، دو نفر از سازمان توده انقلابی و یک نفر از سازمان توفان تیم هیات دبیران را تشکیل دادند.
کنگره همچنین آقایان حسن ماسالی و خسرو کلانتری را به عنوان نماینده نزد امام به نجف اعزام کرد. این گروه مذاکرات مفصلی با حاج سید مصطفی خمینی و یک دیدار نیز با امام برگزار کردند.
[[page 259]]